Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8332 Esas 2019/17601 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun uzlaşmaya tabi olduğu, katılana ve sanığa soruşturma ve kovuşturma aşamalarında uzlaşmak isteyip istemediğinin sorulmadığı anlaşılmakla sanık ile katılan arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
2) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Ünye 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.02.2014 tarih ve 2013/98 Esas - 2014/67 Karar sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince yaralama suçundan doğrudan verilen 3000 TL para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınmayacağı; ancak sanığın sabıka kaydında bunun dışında tekerrüre esas alınabilecek olan Beykoz 2. Sulh Ceza Mahkemesi 01.11.2012 tarih 2012/334 Esas ve 2012/1382 Karar sayılı kararının bulunduğu, ancak 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, bu karara konu tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınabilecek olan Beykoz 2. Sulh Ceza Mahkemesi 01.11.2012 tarih 2012/334 Esas ve 2012/1382 Karar sayılı hükmünde uzlaştırma işlemi uygulanıp uygulanmadığı araştırılarak sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nin 58/3. maddesi uyarınca zorunlu olarak TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasına hükmolunması gerekip gerekmediğinin ve TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.