Esas No: 2022/4180
Karar No: 2022/15540
Karar Tarihi: 08.11.2022
Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/4180 Esas 2022/15540 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini istemine ilişkin dava üzerine yapılan inceleme sonucunda, 23.05.2018 tarihli mahkeme kararı ile tespit edilen bedele de faiz uygulanmaması nedeniyle kararı düzeltmiştir. Kararda, 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesi ve gelir metodu esas alınarak değer biçilmesi gerektiği belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmiş, davalı vekili de temyiz dilekçesinde duruşma isteminde bulunmuş olmakla, duruşma için belirlenen 08.11.2022 günü temyiz eden davalı vekilinin yüzüne karşı, usulüne göre çağrı kağıdı gönderilmesine rağmen gelmediğinden temyiz eden davacı idare vekilinin yokluğunda duruşmaya başlanarak gelen vekilin sözlü açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10 uncu maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini istemine ilişkindir.
Mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme ve işlem yapılarak hüküm kurulmuş, karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Zeytin bahçesi niteliğindeki ...İli,...İlçesi, ...Mahallesi, 1000 parsel sayılı taşınmaza gelir metodu esas alınarak değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
23.05.2018 tarihli mahkeme kararı ile tespit edilen 142.062,32 TL bedelden ilk kararla belirlenen 86.86,43 TL bedelin mahsubu sonrası kalan 55.975,89 TL bedelin mahkemenin son kararı ile davalı tarafa ödenmesine karar verildiği gözetildiğinde; bu bedele de 23.01.2017 tarihinden son karar tarihi 26.05.2021 tarihine kadar faiz uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi;
Doğru değil ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 1 inci bendinden (işlemeye başlayan ikinci karar tarihi olan 23/05/2018) ibaresinin çıkartılmasına, yerine (26.05.2021) tarihinin yazılmasına,
Hükmün böylece DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, temyiz eden davalı yararına yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir olunan 8.400,00 TL vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, 08.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.