Esas No: 2022/8090
Karar No: 2022/15476
Karar Tarihi: 08.11.2022
Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/8090 Esas 2022/15476 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ankara'da bulunan bir taşınmazın kamulaştırmasız el atılması nedeniyle bedelinin tahsili istemiyle açılan davanın mahkeme sürecine ilişkin bir karar açıklanmıştır. Davalı idare vekili istinaf başvurusunda bulunmuş ancak başvurusu esastan reddedilmiştir. Kararda, dava konusu taşınmazın değerinin belirlenmesinde emsal kıyaslamasının kullanıldığı, imar planında \"temel eğitim alanında\" bırakılan taşınmazın Anayasa Mahkemesi tarafından belirtilen süre içinde malikler tarafından tazminat talebi için dava açılabileceği belirtilmiştir. Bu nedenle, davalı idare vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddedilmesinde herhangi bir hukuka aykırılık bulunmamaktadır. Kanun maddeleri olarak ise, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-g maddesi, 6745 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle eklenen Ek 1. maddenin ilgili kısmı, 3194 sayılı İmar Kanunu.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi
İLK DERECEMAHKEMESİ : Ankara 19. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılama sonunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi davalı idare vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;
- K A R A R -
Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davalı idare vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince HMK'nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş, hüküm davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki ...İli, ...İlçesi, ...Mahallesi 43444 ada 1 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-g maddesi uyarınca emsal kıyaslaması yapılarak dava tarihindeki değerinin biçilmesinde ve imar planında "temel eğitim alanında" bırakılan dava konusu parsel yönünden Anayasa Mahkemesinin 05.04.2019 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanan 20.12.2018 tarihli, 2016/181 Esas, 2018/111 Karar sayılı kararı ile 6745 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle 2942 sayılı Kanun'a eklenen Ek 1. maddenin "Bu süre içerisinde belirtilen işlemlerin yapılmaması halinde taşınmazların malikleri tarafından, bu Kanun'un geçici 6 ncı maddesindeki uzlaşma sürecini ve 3194 sayılı İmar Kanunu'nda öngörülen idari başvuru ve işlemleri tamamlandıktan sonra taşınmazın kamulaştırmasından sorumlu idare aleyhine idarî yargıda dava açılabilir." kısmı iptal edildiğinden ve imar planının kesinleşmesinden itibaren 5 yıllık süre geçtiği de göz önüne alındığında hukukî el atmaya konu dava konusu taşınmaz için tazminata hükmedilmesine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-l maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davalı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 08.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
