Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınmas
Hüküm : CMK’nın 223/2-b maddesi gereğince beraat


Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sanığın eylemlerinde kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması ile özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarının yasal unsurları oluşmasına rağmen beraat kararı verilmesinin isabetsiz olduğuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulunda öğretim görevlisi olarak görev yapan sanık ...’in, aynı okulda öğretim üyesi olarak görevli katılan ...’ın ve Yüksekokul Müdürü ...’ın “Sınava girmeyen bir öğrenci için sınava girmiş gibi sahte evrak düzenlemek ve öğrenciyi haksız yere dersten geçirmek, öğrencilere bir takım vaatler ve tehditler ile aleyhine şikayet dilekçeleri yazdırmak, bazı öğretim elemanlarına tam olarak yapılmamasına rağmen ek ders ücretini tam olarak tahakkuk ettirerek devleti zarara uğratmak, Yüksekokuldaki öğretim elemanlarının denetimini yapmamak” şeklinde iddia ettiği eylemlerinden dolayı haklarında soruşturma başlatılması amacıyla ... Cumhuriyet Başsavcılığına 09.04.2012 havale tarihli dilekçeyi vermesinin ve adı geçenlerle yaptığı konuşmalara ilişkin ses kayıtlarını dilekçe ekinde sunmasının ardından, katılan ... tarafından, sanık ...’in konuşulanları gizlice kaydedip, ifşa ettiği iddiasıyla ... Cumhuriyet Başsavcılığına 07.05.2012 havale tarihli şikayet dilekçesinin verilmesi üzerine başlatılan adli soruşturma kapsamında, ... Cumhuriyet Başsavcılığınca, sanık ...’e atılı suçun görevinden kaynaklanan eylem niteliğinde olmasından dolayı soruşturmanın 2547 sayılı Kanunun 53. maddesine göre yapılması gerektiği açıklanarak dosyanın 11.05.2012 tarihli görevsizlik kararıyla Akdeniz Üniversitesi Rektörlüğüne gönderilmesini müteakip, sanık ... hakkında yapılan soruşturma ve Danıştay 1. Dairesinin 13.05.2015 tarihli, 2015/803-2015/773 sayılı; “... mevcut delillerin, atılı suçtan dolayı şüpheli Güven hakkında kamu davası açılması gerektiği hususunda yeterli şüphe oluşturduğu anlaşıldığından, Akdeniz Üniversitesi Rektörlüğünce oluşturulan Yetkili Kurulun 16.2.2015 tarih ve 2015/1 sayılı men-i muhakeme kararının bozulmasına, atılı suç nedeniyle adı geçenin lüzum-u muhakemesine, şüphelinin eylemine uyan Türk Ceza Kanununun 133"üncü maddesi gereğince yargılanmasına, yargılamanın ... Asliye Ceza Mahkemesinde yapılmasına...” biçimindeki kararına dayalı olarak sanık hakkında kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan dava açıldığı olayda;
Yapılan yargılama sonunda, “...sanığın aşamalarda kendisinin usulsüz olarak bir öğrencinin kredi notunun tamamlanması ve mezun olabilmesi için başlangıçta katılandan kaynaklanan eksikliğin yasal olmayan bir şekilde giderilmesinin istendiğini, ancak kendisinin buna karşı çıktığını, baskılar karşısında kendisini kurtarabilmek için yargılama konusu kaydı yapmak zorunda kaldığını belirttiği, bilirkişi raporuna konu kayıtların incelendiğinde de sanığın savunmasını doğrular mahiyette olduğu, sanığın kaydı yaparken özel olan görüşmeyi kayda almak kastıyla yapmadığı, kendisinin ilerde başına gelebilecek sıkıntılara maruz kalmamak için başka şekilde elde edemeyeceği delili temin etmek çerçevesinde söz konusu görüşmeyi kayda aldığı, bu kayıt işleminin özel hayata ilişkin müdahale niteliğinde bulunmadığı, kendisine karşı işlendiğini düşündüğü suçla ilgili olarak kaybolma olasılığı veya erişilebilme ve ıspat edilebilme imkanı olmayan kanıtların temin etmek amacıyla ve yetkili makamlara sunmak amacıyla kayıt yaptığı, bunun suç teşkil etmediği...” gerekçesiyle beraat kararı verilmesi karşısında, CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince beraat hükmü kurulması gerekirken, aynı Kanunun 223/2-b maddesi gereğince yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olması nedeniyle beraat kararı verilmesi suretiyle CMK’nın 232/6. madde ve fıkrasına uyulmaması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; gerekçeli kararın 3. sayfasındaki “sanığın üzerine atılı suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 223/2-b maddesi gereğince” ibarelerinin karardan çıkarılıp, hüküm fıkrasının 1 numaralı bölümündeki “sanığın üzerine atılı suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 223/2-b maddesi gereğince BERAATINA,” ibarelerinin “sanığa yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olduğu anlaşıldığından, CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince sanığın beraatine,” ibareleri ile değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.04.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.