2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4039 Esas 2020/7241 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4039
Karar No: 2020/7241
Karar Tarihi: 17.12.2020

2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4039 Esas 2020/7241 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan beraatine karar verdi. Müşteki vekili temyiz talebinde bulundu, ancak bu talep reddedildi. Katılan vekili ise sanığın suçu işlediğine dair iddiasını zamanaşımı süresinin geçmiş olması nedeniyle kabul ettiremedi ve hüküm bozuldu. Sanık hakkındaki kamu davası düştü ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereği işlemden kalktı.
Kanun maddeleri:
- 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu
- CMK’nın 223/2-e maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 65. ve 66/1-e maddeleri
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/9. maddesi

12. Ceza Dairesi 2020/4039 E. , 2020/7241 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat, müştekinin temyiz talebinin reddine dair ek karar

2863 sayılı kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından, müştekinin temyiz talebinin reddine dair ek karar müşteki vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Müşteki vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Müşteki ...’ın 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçu yönünden doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayıp hükmü temyiz etme hak ve yetkisi bulunmadığından temyiz talebinin reddine dair ek kararda isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, isteme uygun olarak ONANMASINA;
2- Katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde ise;
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem, 2863 sayılı Kanunun 65. maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç aynı Kanunun 66/1-e maddesi uyarınca 8 yıllık zamanaşımına tabidir. Kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, zamanaşımını kesen en son işlem 03/10/2012 tarihli savunma olup, anılan tarihten itibaren 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık zamanaşımı inceleme tarihinden önce gerçekleşmiş olmakla, dosya içeriği itibariyle de, 5271 sayılı CMK’nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar bulunmadığından, hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkındaki kamu davasının DÜŞMESİNE, 17/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.