Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/3183 Esas 2019/13109 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3183
Karar No: 2019/13109
Karar Tarihi: 24.09.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/3183 Esas 2019/13109 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkumiyet hükmü verilen sanıklardan birinin mala zarar verme suçundan tayin edilen adli para cezası temyize konu edilemeyecek nitelikte olduğundan reddedildi. Diğer sanıkların hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümleri incelenirken Anayasa Mahkemesi tarafından bazı bölümleri iptal edilen TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği kabul edildi. Ayrıca, bir sanığın tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu halde 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz nedeni yapılmadı. Mala zarar verme suçundan verilen cezalarda ise hükümlerde yazım hatası yapılarak uygulamanın 168/2 yerine 168/1 olarak gösterilmesi kabul edildi. Hırsızlık suçundan hüküm giyen bir sanığın hapis cezasının yanlış hesaplanması nedeniyle eksik ceza verildiği tespit edilirken, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmadı. Kararda bahsedilen kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, 5237 sayılı TCK'nın 53,

13. Ceza Dairesi 2019/3183 E. , 2019/13109 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 660 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal; sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde,
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık ..."un tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerde, zararın soruşturma aşamasında giderildiğinin kabul edildiği ve cezalardan 2/3 oranında indirim yapıldığı halde uygulama maddesinin 168/1 yerine 168/2 olarak gösterilmesi mahallinde giderilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesi ile uygulama yapılırken hapis cezasının 2 yıl 1 ay yerine 1 yıl 13 ay olarak belirlenerek, sonuçta eksik cezaya hükmedilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıkların temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 24.09.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.