Mahkemesi : Antalya 4. İş Mahkemesi
Tarihi : 11/11/2013
Numarası : 2012/123-2013/552

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde ruhsat takip işinde çalıştığını, ücretinin 1.000,00 TL net olduğunu, ancak sigorta kayıtlarında asgari ücret gösterildiğini, doğum iznine ayrılacağı zaman ücretinin asgari ücret üzerinden ödeneceğini öğrendiğini, davalı işyerinde çalışan başka bir çalışana raporlu olduğu süre için kurumun ödediği asgari ücretle fiilen aldığı ücret arasındaki farkın elden ödenmesi nedeniyle kendisine de aynı şekilde ödeme yapılmasını talep ettiğini, kabul edilmemesi üzerine işten çıkacağı korkusu ile işyerinde düzenlenen maaşların listesinin tutulduğu defterin fotokopisini aldığını, bunu duyan işveren tarafından istifaya zorlandığını, istifa etmemesi üzerine 10.11.2011 tarihinde iş akdinin işverence feshedildiğini, bunun üzerine Bölge Çalışma Müdürlüğüne şikayette bulunduğunu, davalı ihtarnamesinde belirtilen devamsızlığı yapmadığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının işveren yetkilisine ait özel ajandanın fotokopisini aldığını, davacının bu eyleminin iş akdinin feshini gerektiren ve aynı zamanda suç olan bir davranış olduğunu, davacının 2011 Kasım ayında işi bırakacağını söyleyerek tazminatının ödenmesini istediğini, davacının bebeğinin olacağı ve sağlık güvencesine ve işe ihtiyacının olacağının beyan edildiğini, ancak davacının kullandığı aracın ruhsatını ve anahtarını bırakıp işyerini terk ettiğini, davacının 11-12-14-15/11/2011 tarihlerinde mazeretsiz işe gelmemesi nedeniyle hakkında tutanak tutulduğunu, bu nedenle 16.11.2011 tarihinde davacıya ihtarname çekildiğini, ihtarnamenin 25.11.2011 tarihinde davacıya tebliğ edildiğini, ihtarname ile davacıya 3 gün süre tanındığından 19.11.2011 tarihine kadar prim ödemesi yapıldığını bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının şirket sahibi Derya’nın kullandığı ajandayı alıp fotokopi ettiği, bu durum sebebi ile sorgulandığı, kullandığı arabanın anahtarını ve ruhsatını bırakarak işyerini terk ettiği, bir daha da gelmediği, giderken işinin hazır olduğunu söylediği, nitekim ayrıldıktan hemen sonra başka bir işyerinde işe girdiği, açıklanan bu duruma göre davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Taraflar arasında iş sözleşmesinin hangi tarafça feshedildiği ve feshin haklı olup olmadığı tartışmalıdır. Davalı işveren davacının 11,12,14,15/11/2011 tarihlerinde işe gelmediği için haklı nedenle iş sözleşmesinin feshedildiğini savunmuştur. Her ne kadar davalı tanıkları da bu şekilde beyanda bulunmuşlarsa da davalı tanıklarından birinin davalının eşi olması, diğer davalı tanığının ise davalı işyerinde hala çalışıyor olması sebebiyle tüm olayların birlikte değerlendirilmesi gerekir. Davacı tarafça 14.11.2011 tarihinde Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Bölge Çalışma Müdürlüğü’ne iş sözleşmesinin 10.10.2011 tarihinde işverence feshedildiğinin bildirilmesi ve ayrıca tanık beyanlarından da anlaşılacağı üzere davacının işyerinde işyeri sahibinin çekmecesinde bulunan ajandadan fotokopi çektirip bu fotokopiyi evine götürdüğü gerekçesiyle yapılan tartışma olduğu da açıktır. Bu tartışmadan sonra davacının çalıştırılmadığı, davalının ihtarname çekmesinden önce davacının Bölge Çalışma Müdürlüğü müfettişliğine müracaat ederek davalı tarafça iş akdinin feshedildiğinin söylemesi karşısında; İş akdinin işverence feshedildiğinin kabulü gerekirken Mahkemece davalı tanık beyanlarına itibarla iş sözleşmesinin davacının işyerini terk etmek suretiyle sonlandırıldığının kabulüyle yazılı şekilde karar verilmiş olması hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 24/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.