Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/20597 Esas 2014/1007 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : İskenderun 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 07/03/2013
Numarası : 2012/754-2013/304

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, davalının davacı şirkette çalışırken 29/06/2012 tarihinde istifa ederek ayrıldığını, daha sonra 12/07/2012 tarihinde davalı şirkete başvurarak emeklilik nedeniyle istifa ettiğini bildirerek kıdem tazminatı talebinde bulunduğunu, davalıya kıdem tazminatı ödendiğini, davalının iş akdini feshetmesinden 11 gün sonra başka bir işyerinde çalışmaya başladığının tespit edildiğini, davalının gerçek amacının emeklilik nedeniyle istifa olmadığını ileri sürerek yapılan kıdem tazminatı ödemesinin davalıdan faiziyle istirdadına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, talebin yersiz olduğunu, davacı işyerinden karşılıklı anlaşma suretiyle istifa dilekçesi alınmak suretiyle işten ayrıldığını, bu anlaşmaya istinaden istifa dilekçesinin verildiğini bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının davacı işyerinde çalışırken 29/06/2012 tarihinde istifa ettiği, davalının çalışırken maliyet muhasebesi şefi olarak çalıştığı ve sıradan bir işçi olmadığı, istifanın sonuçlarını bilebildiği, istifa ettikten bir süre sonra 10/07/2012 tarihinde başka bir iş yerinde çalışmaya başladığı ve 12/07/2012 tarihinde davacı şirkete başvurarak 1475 sayılı Yasanın 14/1-5.maddesi gereğince kıdem tazminatı talep ettiği, davalının istifa ederken amacının emeklilik olmadığının duruşmada dinlenen davalı tanık beyanı ile anlaşıldığı, bu nedenle davalının talebinin halen yürürlükte olan mülga 1475 sayılı Yasanın 14.maddesi 2013/20597-2014/1007
kapsamına uygun bir fesih olmadığı ve davalının kıdem tazminatı hak etmediği anlaşıldığından davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalı iş akdini yaş dışında kalan sigortalılık süresi ve prim ödeme gün sayısı şartlarının oluşması sebebiyle 1475 sayılı Yasanın 14/1-5. maddesi gereğince feshetmiştir. Fesihten 11 gün sonra başka bir işyerinde çalışmaya başlaması davalının kıdem tazminatı almasına engel değildir. Çalışmak Anayasal bir hak olup 1475 sayılı Yasanın 14/1-5.maddesinde kıdem tazminatı alabilmek için başkaca bir koşul öngörülmemiştir.Davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 24/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.