Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Gözaltına alınan, tutuklu veya hükümlünün, muhafaza veya nakli ile görevli kişinin dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı davranmak suçundan sanık ...’nm, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 294/8. maddesi gereğince 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında aynı Kanun’un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimi ve hapis cezasının infazından itibaren denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair Kangal Asliye Ceza Mahkemesinin 29/09/2011 tarihli ve 2006/290 esas, 2011/89 sayılı kararına karşı sanık tarafından yapılan temyiz talebinin reddine ilişkin aynı Mahkemenin 12.06.2012 tarihli ve 2006/290 esas, 2011/89 sayılı kararı ile ilgili olarak;
Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 21/06/2012 tarihli ve 2012/15311 esas, 2012/17004 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, 14.04.2011 tarih ve 27905 sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 13. maddesi uyarınca Yargıtay Ceza Dairelerine yapılacak temyiz başvurularında 40,00 Türk lirası harç alınması hükme bağlanmış ve anılan Yasa maddesi Anayasa Mahkemesinin 20.10.2011 tarihli ve 2011/54-142 sayılı kararı ile iptal edilerek, iptal hükmünün kararın Resmî Gazetede yayımlandığı 28.12.2011 tarihinden başlayarak altı ay sonra (29.06.2012) tarihinde yürürlüğe girmesine karar verilmiş ise de Anayasa Mahkemesinin iptal hükmünün gerekçesini Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin Adil Yargılanma Hakkı kapsamında değerlendirdiği, mahkemeye erişim hakkının engellenmemesi bağlamında belirlediği kriterlerden birisi olan, “ödeme gücü olmayanlar bakımından etkili adli yardım sisteminin olması” koşulunun ülkemizde yeterince bulunmamasına dayandırdığı gözetildiğinde, anılan hususun Anayasa Mahkemesinin iptal kararının yürürlüğe girmesi beklenmeksizin temel haklarla ilgili Uluslararası Sözleşmeler ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi içtihatları dikkate alınarak iç hukukta uygulanmasının gerektiği gibi, 6217 sayılı Kanun ile temyiz başvurularında harç alınması kuralına aykırılığın herhangi bir yaptırıma bağlanmaması karşısında, sanığın temyiz talebinin kabulü yerine reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığının 06.01.2014 tarih ve 2013/248/782 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.01.2014 tarih ve 2014/11163 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Her ne kadar temyiz başvurusunda harç alınamayacağı gerekçesiyle temyiz talebinin kabulü yerine reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle bozma öneren tebliğname düzenlenmiş ise de; 1 yıl hapis cezası öngören gerekçeli kararın sanığa 19.04.2012 tarihinde tebliğ edilmesine karşılık CMUK’nın 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 09.05.2012 tarihli dilekçe ile temyiz ettiği ve temyiz talebinin reddi kararında bu hususa da dayanıldığı anlaşılmakla;
Kangal Asliye Ceza Mahkemesinin 12.06.2012 tarih, 2006/290 esas ve 2011/89 sayılı ek karar sonuç itibariyle usul ve kanuna uygun olup kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran bu gerekçeyle yerinde görülmediğinden REDDİNE, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.