MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 12/12/2017 tarih ve 2016/546 E.- 2017/857 K. sayılı kararın asıl davada davacı-birleşen davada davalı ile asıl davada davalı-birleşen davada davacı vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 15/11/2018 tarih ve 2018/492 E.- 2018/1181 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi asıl davada davacı-birleşen davada davalı vekili ile asıl davada davalı-birleşen davada davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirket yetkilisi ... ve ailesinin yıllar önce Konya"da ikamet etmeye başladığını ve “BOZKIRLI ALTIPARMAKLAR” olarak tanındıklarını, davalı şirketin ise müvekkili şirketin hemen yanında “BOZKIRLILAR MİSMAR” olarak faaliyet gösterdiğini, davalı şirketin 2014/88217 tescil numarası ile “b bozkırlılar”, 2013/90283 tescil numarası ile “b bozkırlılar, bozkırlılar züccaciye inşaat ve inşaat malzemeleri”, 2008/08601 tescil numarası ile “b ...” ve 2007/54192 tescil numarası ile “bozkırlılar mismar” olarak “BOZKIRLI” ibaresini kendi markası olarak tescil ettiklerini, davalı yanın kullanmış olduğu kök kelime olarak “BOZKIR” ibaresinin, Türkiye genelinde özellikle de Konya İli baz alındığında yıllardan beri kullanılan, artık halka mal olmuş bir ibare olduğunu, bu nedenle davalının ayırt edici özelliğe sahip olmayan ve yıllardır farklı şirketlerce kullanılan “BOZKIRLILAR” ibaresini tescil ettirmesinin haksız ve kötüniyetli bulunduğunu ileri sürerek, davalı şirket adına 2014/88217 tescil numaralı, 2013/90283 tescil numaralı, 2008/08601 tescil numaralı ve 2007/54192 tescil numaralı “bozkırlılar” markalarının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, asıl davanın reddine karar verilmesini, birleşen davada, müvekkilinin 30 yıldır marketçilik sektöründe hizmet verdiğini, "Bozkırlılar" ismini gerek ticaret unvanında gerekse marka olarak tescilini yaptırdığını, davalı şirketin ise aynı cadde üzerinde "Bozkırlı" ibaresini tabelalarında unvan olarak kullandığının tespit edildiğini, kendisine noter ihtarnamesi ile tecavüzün giderilmesinin talep edildiğini ileri sürerek, davacı-birleşen davalının müvekkilinin marka hakkına tecavüzünün ve haksız rekabetinin giderilmesi ile şimdilik 1.000.- TL maddi ve 5.000.- TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre;davalı/karşı davacı adına tescilli markaların 556 sayılı KHK 7/1-a bendi kapsamında ayırt edici olduğu gibi 556 sayılı KHK 7/1-c bendi kapsamında da tanımlayıcı olmadığı, ayrıca dava dosyası içeriğinde davalı/karşı davacının marka tescillerinin kötü niyetli olduğu hususunu ispatlayan delilin bulunmadığı, davacı/karşı davalının tabela ve ambalajlardaki “BOZKIRLI ALTIPARMAK A.V.M” ve “bozkırlı ALTIPARMAK AVM” şeklindeki kullanımlarının, davalı/karşı davacı adına tescilli markalardan doğan haklara tecavüz teşkil etmediği gerekçesiyle asıl ve birleşen davaların reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı-birleşen davada davalı vekili ile davalı-birleşen davada davacı vekili tarafından ayrı ayrı istinaf başvurusunda bulunmuştur.
İstinaf mahkemesince idda, savunma ve tüm dosya kapsamına göre , mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, Konya"nın Bozkır isimli bir ilçesinin de bulunduğu gözetildiğinde, mahkemece "Bozkırlı" veya "Bozkırlılar" ibarelerinin zayıf markalar olduğunun ve birleşen davada davalının "Bozkırlı Altıparmak AVM" şeklindeki kullanımlarının bir bütün olarak değerlendirildiğinde, birleşen davada davacının markaları ile benzer bulunmadığının kabul edilmesinde ve asıl ve birleşen davalar yönünden yazılı şeklide hüküm kurulmasında bir isabetsizliğin olmadığı gerekçesiyle mahkemece davanın reddine ilişkin hükme yönelik ileri sürülen istinaf sebebleri yerinde görülmemiş HMK 353/1.b.1. maddesi uyarınca davacı-birleşen davada davalı vekili ile davalı-birleşen davada davacı vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı-birleşen davada davalı vekili ile davalı-birleşen davada davacı vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, asıl davada davacı-birleşen davada davalı vekili ile asıl davada davalı-birleşen davada davacı vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 52,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 25/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.