MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki dava sonucu mahkemece verilen 28/02/2013 gün ve 2013/79 sayılı hükmün Dairemizce 09/10/2014 gün ve 2013/10768 E. 2014/15315 K. sayılı ilamla bozulması üzerine mahkemece verilen yukarıda tarih ve sayısı belirtilen direnme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, 02.12.2016 tarih ve 6763 sayılı Yasa"nın 43 ve geçici 4/1. maddesi uyarınca dosya Dairemize gönderilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili; davalının donatanı ve/veya işletmecisi olduğu İtalyan bayraklı gemiye, Rotterdam Limanı"nda bulunduğu sırada geminin seferini tamamlayabilmesi için gerekli gemi parça ve malzemelerinin, gemi kaptanının talebi üzerince müvekkillerince verildiğini, ancak malzeme bedellerinin ödenmediğini, söz konusu geminin, Gemlik Limanı"na gelmesi üzerine alınan ihtiyati tedbir kararı ile seferden men edildiğini, müvekkili şirketlerin alacağının TTK"nın 1235. maddesi kapsamında gemi alacaklısı hakkı veren bir alacak olduğunu, aynı Kanun"un 1236. maddesi uyarınca da bu hakkın sahibine, gemi üzerinde kanuni rehin hakkı verdiğini ileri sürerek, 28.000 Euro"nun faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, müvekkilleri lehine kanuni rehin hakkının tanınmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; mahkemenin yetkisiz olduğunu, davacının belirttiği malzemeye dayalı alacağın TTK"nın 1235. ve 1236. maddeleri kapsamında olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; satıma konu yakıt püskürtme pompasının ana makina veya jeneratörler için talep edilip edilmediğinin belirsiz bulunduğu, satım konusu malzemelerin, gemi kaptanınca zorunlu ve acil nedenlerle bizzat sipariş ve talep edildiğine dair de dosyaya bir belge sunulmadığı, bir adet malzemenin Rotterdam"dan talep edilip Amerika"nın Jacksonville Limanı"na gönderildiği, iki adet malzemenin ise teslim yerinin belli olmadığı, bu durumda söz konusu malzemelere dayalı alacağın gemi alacaklısı ve kanuni rehin hakkı veren bir alacak niteliğinde olmadığı, gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekilince temyizi üzerine Dairenin 09/10/2014 gün ve 2013/10768 E. 2014/15315 K. sayılı kararı ile yerel mahkeme kararı bozulmuştur.
Bu kez yerel mahkemece direnme kararı verilerek bozulan karardaki gerekçeye ek olarak alacak davasının da kanıtlanamadığı gerekçesiyle alacak ve kanuni rehin hakkı talebi yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiş Hukuk Genel Kurulu"nun 2017/11-2223 E. - 2019/478 K. sayılı ilamı ile direnme kararının yeni hüküm olduğu belirtilerek dosyanın Dairemize gönderilmesine karar verilmiş, süresi içinde karar düzeltme de talep edilmeyerek temyiz itirazları Dairemizce incelenmiştir.
Dava, gemi alacağı bedelinin tahsili ile kanuni rehin hakkı istemine ilişkin olup, mahkemece alacak hakkı ispatlanamadığından her iki talebin de reddine karar verilmiştir. 21.02.2012 tarihli bilirkişi raporunda, M/V SILKEBORG gemisi için yapılan malzeme alımının gemi alacağı niteliğinde olmadığı ve kanuni rehin hakkı vermediğinin belirtildiği anlaşılmış olup, dosya içerisindeki fatura, sipariş formu, proforma fatura ve diğer belge içerikleri ile bilirkişi raporu uyarınca davacının fatura içeriğindeki malzemeleri davalı tarafa sattığı ispat olunduğuna göre, mahkemece alacak talebi yönünden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi isabetli olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü, kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 25/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.