Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9265 Esas 2019/17576 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9265
Karar No: 2019/17576
Karar Tarihi: 02.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9265 Esas 2019/17576 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi         2019/9265 E.  ,  2019/17576 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
    1) Sanığın eylemi neticesinde mağdurda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak Hatay Devlet Hastanesince tanzim olunan 18/08/2015 tarihli adli muayene raporuna göre mağdurun “burun kökünden yanağa uzanan en az 10 cm."lik kesi” bulunduğunun ve bu yaralanmanın basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte olduğunun belirtilmesi karşısında, mağdurun, tüm tedavi evrakları, varsa film ve grafileri ile geçici ve kesin raporları ile birlikte en yakın adli tıp kurumu ilgili şube müdürlüğüne sevki sağlanarak bahse konu yaralanmanın niteliğine ilişkin TCK"nin 86 ve 87. maddelerini kapsar biçimde rapor aldırılıp, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz rapora istinaden yazılı şekilde hüküm kurulması,
    2) Sanığın silahtan sayılan, ele geçirilemeyen kesici bir aletle ile kardeşini kasten yaraladığı olayda, birden fazla nitelikli hal (TCK"nin 86/3-a ve 86/3-e maddeleri) ihlaline neden olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi ve TCK"nin 61. maddesindeki ölçütler dikkate alınarak, TCK’nin 86/2. maddesine göre belirlenen temel cezada asgari hadden uzaklaşılması gerektiği gözetilmeyerek sanık hakkında eksik ceza tayini,
    3) Güncel adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başkaca mahkumiyeti bulunan sanık hakkında tekerrüre esas olduğu kabul edilen Hatay 1. Asliye Ceza Mahkemesine ait 12.03.2014 tarih, 2013/910 Esas ve 2014/263 Karar sayılı mahkumiyet ilamının, 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesine göre doğrudan hükmedilen ve karar tarihi itibariyle kesin nitelikte olan “1.000,00 TL adli para cezası”na ilişkin olmakla tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
    4) Hakkında lehe hükümlerin uygulanmasını talep eden ve 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinde yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul eden sanık hakkında, CMK’nin 231. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
    5) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 02.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.