Tefecilik - tehdit - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/5946 Esas 2017/2996 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5946
Karar No: 2017/2996
Karar Tarihi: 06.07.2017

Tefecilik - tehdit - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/5946 Esas 2017/2996 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların tefecilik suçundan yargılandığı davada katılanlara yaptıkları tehditlerin sübut halinde yağmaya teşebbüs suçunu oluşturabileceği gerekçesiyle iddianamede tehdit olarak nitelenen eylemlerinin kanıtlarının Ağır Ceza Mahkemesi tarafından değerlendirilmesi gerektiğine karar vermiştir. Ancak, mahalli mahkeme görevsizlik kararı vermek yerine yargılamaya devam edilerek tefecilik suçundan hüküm verilmiştir. Bunun kanuna aykırı olduğunu belirleyen mahkeme, hükmü bozmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri İle Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 12. maddesi, 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri İle Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 12. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, CMUK'un 321. maddesi.

5. Ceza Dairesi 2015/5946 E. , 2017/2996 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
İddianame içeriğinde, sanıkların katılanlara faiz karşılığı verdiği parayı katılanların ödeyememesi üzerine borcunu ödemediği takdirde katılanları öldüreceğine dair tehditlerde bulundukları iddia edilmesi karşısında, iddianamede tehdit olarak nitelenen eylemin sübutu halinde yağmaya teşebbüs suçunu oluşturabileceği anlaşılmakla, 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri İle Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 12. maddesi uyarınca eylemleri nitelendirme ve kanıtları değerlendirme görevinin Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu ve buna bağlı olarak tefecilik suçundan açılan davaların da birlikte görülmesinde zorunluluk bulunduğu gözetilmeksizin, görevsizlik kararı verilmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, katılanlar vekilleri ve sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06/07/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.