Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/8719 Esas 2019/10072 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8719
Karar No: 2019/10072
Karar Tarihi: 25.12.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/8719 Esas 2019/10072 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakkında \"resmi belgede sahtecilik\" suçundan açılan dava, dava zamanaşımı nedeniyle düşmüştür. Suç tarihinin \"30.05.2005\" olarak kabul edildiği belirtilen kararda, sanığın suçu 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren tüzükteki 5237 sayılı TCK'nin 204/1. maddesi kapsamında değerlendirildiği ve suça ilişkin dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği vurgulanmıştır. Kararın uygulanması gereken kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddeleri uyarınca, sanığın suçu 5237 sayılı TCK'nin 204/1. maddesi kapsamında değerlendirilmiştir. Aynı kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı ise suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleşmiştir. Sanık hakkındaki dava, 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddeleri uyarınca düşmüştür.

11. Ceza Dairesi 2019/8719 E. , 2019/10072 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

Gerekçeli karar başlığında "29.06.2005" şeklinde yanlış yazılan suç tarihinin, en aleyhe kabulle suça konu çekin bankaya ibraz edildiği tarih olan "30.05.2005" olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren ve lehe olan 5237 sayılı TCK’nin 204/1. maddesinde öngörülen cezasının miktarı ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu, aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz talebi bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 25.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.