Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/19649 Esas 2019/19610 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette aşçı olarak çalıştığını, çalışma şartlarının ağırlığı ve fazla mesailerinin ödenmemesinin gündeme getirilmesi nedeniyle iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ve fazla çalışma ücreti alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, zamanaşımı def’inde bulunarak davacının müvekkili şirketten kendi isteğiyle ayrıldığını, puantaj ve aylık imzalı çalışma formunda kendi imzası ile çalışma düzenini tasdiklediğini ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; imzalı 2012 Temmuz ayına ait puantajda davacının 8-16 vardiyasında haftada 1 gün izin kullanarak çalıştığı belirtilmiş olmasına rağmen aynı aya ait ücret bordrosunda 21,5 saat fazla mesai tahakkuk ettirilmiş olması karşısında imzalı çizelgelerin gerçeği yansıtmadığı anlaşılmakla davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının kıdem ve ihbar tazminatlarına hak kazanıp kazanmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacı vekili davacının iş sözleşmesine işverence istifa dilekçesi de alınarak haksız son verildiğini ileri sürmüştür. Mahkemece davacının istifa dilekçesiyle iş sözleşmesini feshettiği, davacı feshinin haklı nedene dayanmadığı kabul edilerek kıdem ve ihbar tazminatlarının reddine hükmedilmiştir. Dosyada el yazılı ve imzalı istifa dilekçesi mevcut olup, dilekçede sebep bildirilmediği görülmüştür. Mahkemece tarihsiz bir başka dilekçede, davacının soğuk bölümü şefi ...’nın kendileri için uyguladığı politikadan mutlu olmadığını ve insanın istek ve dileklerini önemsememesi sebebiyle işinden ayrıldığını beyan ettiğini bu sebebin haklı fesih nedeni olamayacağı gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatının reddine karar verilmiştir. Aynı gün Dairemizce temyiz incelemesi yapılan 2017/23743 esas sayılı dosyada davacının el yazısı ile yazdığı istifa dilekçesinin bu dosyadaki ile aynı ifadeler içerdiği, işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle işçi tarafından yapılan feshin haklı nedene dayandğının kabulü ile ihbar tazminatı talebinin reddine dair Mahkemece verilen hükmün Dairemizce onandığı, bu nedenle davacı tarafından yapılan feshin de fazla mesai alacaklarının mevcudiyeti nedeniyle haklı nedene dayandığının kabulü ile kıdem tazminatı talebinin kabulüne, iş sözleşmesini fesheden tarafın, ihbar tazminatına hak kazanması mümkün olmadığından ihbar tazminatının şimdiki gibi reddine karar verilmek gerekirken Mahkemece yazılı şekilde, eksik incelemeyle hüküm kurulması hatalı olup, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 22.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.