9. Ceza Dairesi Esas No: 2020/242 Karar No: 2020/610 Karar Tarihi: 16.06.2020
Tefecilik yapmak - 5464 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/242 Esas 2020/610 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2020/242 E. , 2020/610 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suçlar : Tefecilik yapmak, 5464 sayılı Yasaya muhalefet Hüküm : Her iki suçtan beraat Sanığın POS tefeciliği yaptığı iddiasıyla açılan kamu davasında, dosya incelenerek gereği düşünüldü: A)5464 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi: Sanığa yüklenen 5464 sayılı Kanuna muhalefet suçundan CMK"nın 237. maddesine göre doğrudan zarar görmeyen Hazinenin bu suçtan açılan kamu davasına katılmasının mümkün olmadığı, mahkemece usulsüz olarak verilen katılma kararının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği, bu itibarla söz konusu suçtan kurulan hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca katılan vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, B)Tefecilik suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi: 1-Sanık hakkında hazırlanan vergi tekniği raporu kapsamında ifadesine başvurulan 13 tanığın nakit ihtiyaçlarını karşılamak için komisyon karşılığı kredi kartı çekimi yaptırdıkları yönünde beyanda bulundukları, bu tanıklardan mahkeme önünde ifadesine başvurulan Yahya, Salih ve Bülent’in çelişkili beyanları ve vergi tekniği raporu göz önüne alındığında suçun tüm yasal unsurları ile sübut bulduğunun anlaşılması karşısında; tefecilik suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi, 2-Kabule göre de, Gerekçeli kararda hatalı olarak gösterilen suç tarihinin tanık beyanlarıyla tespit edilen suça konu eylemlerin en son gerçekleştirilme tarihi olan 17.12.2009 olarak gösterilmemesi, Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.