Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9030 Esas 2019/17564 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9030
Karar No: 2019/17564
Karar Tarihi: 02.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9030 Esas 2019/17564 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararında, bir sanığın kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiş ancak sanık hakkında uygulanması gereken tekerrür hükümlerinin uygulanmaması nedeniyle karar bozulmamıştır. Ancak, sanığın eyleminin nasıl gerçekleştiği konusunda yeterli bilgi olmadığından ve Anayasa Mahkemesi'nin yürürlüğe koyduğu bir karar nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, kararın bozulmasına karar verilmiş ve bu karar 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca yapılmıştır. Kararda atıfta bulunulan kanun maddeleri ise şunlardır: 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ve 58. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/9030 E. , 2019/17564 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu halde 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Mağdur ... ve olay esnasında yanında bulunan ... ve ..."in alınan beyanlarında; olay öncesinde araç şöförü olan ...’nun kendilerini sıkıştırdığını ve hakaret ettiğini, aracı ile kendilerini takip ettiğini, araç şöförü olan ..."in, ..."e şişe ile vurması üzerine sanığın da içinde bulunduğu araçtaki şahısları dövdüklerini ifade ettikleri, sanığın darp eylemine karıştığına dair herhangi bir beyanlarının bulunmadığı nazara alındığında sanığın hangi eylemleri ile mağduru kasten yaralamaya iştirak ettiği hususu açıklanmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.