Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8807 Esas 2020/7218 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8807
Karar No: 2020/7218
Karar Tarihi: 17.12.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8807 Esas 2020/7218 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 1.24 promil alkollü vaziyette sevk ve idaresindeki aracıyla seyir halindeyken trafik güvenliğini tehlikeye soktuğu suçlamasıyla yargılandı. Ancak, sanığın üzerine atılı suç yönünden ceza ehliyetinin bulunmadığı ve \"şizofreni\" denilen akıl hastalığının etkisinde olduğu tespit edildi. Bu nedenle, sanığa ceza verilmesine yer olmadığına ve akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirinin uygulanmasına hükmedildi. Ancak, sanığın yargılama giderlerinden sorumlu tutulması gerektiği gözetilmediği için karar bozuldu ve yargılama giderlerinden sorumlu tutulmasına karar verildi. Karar sürecinde, TCK'nın 32/1, 57. maddeleri ve CMK'nın 223/3-a, 325/1. maddeleri uygulandı.

12. Ceza Dairesi 2019/8807 E. , 2020/7218 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 32/1 ve CMK"nın 223/3-a maddeleri gereğince sanığa ceza verilmesine yer olmadığına ve sanık hakkında TCK"nın 57. maddesi gereğince akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirinin uygulanmasına

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığına ve sanık hakkında akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın 1,24 promil alkollü vaziyette sevk ve idaresindeki araç ile seyir halindeyken, kolluk görevlilerince yakalandığı olayda; yapılan yargılama sonunda, dosyada mevcut 11/12/2014 tarih ve 2014/8052 sayıl Kocaeli Adli Tıp Şube Müdürlüğünün raporu ile sanığın "şizofreni" denilen akıl hastalığının etkisinde olduğu, bu nedenle suç tarihinde üzerine atılı suç yönünden fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiil ile ile ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli ölçüde azalmış olduğu, suç tarihinde ve halen atılı suç yönünden ceza ehliyetinin bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 57. maddesi gereğince hakkında güvenlik tedbiri hükmedilen sanığın, CMK"nın 325/1. madde ve fıkrası gereğince, yargılama giderlerinden sorumlu tutulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 3. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, "TCK"nın 57. maddesi gereğince hakkında güvenlik tedbiri hükmedilen sanığın, CMK"nın 325/1. madde ve fıkrası gereğince yargılama giderlerinden sorumlu tutulmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.