13. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/259 Karar No: 2017/7536 Karar Tarihi: 15.06.2017
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/259 Esas 2017/7536 Karar Sayılı İlamı
13. Hukuk Dairesi 2016/259 E. , 2017/7536 K.
"İçtihat Metni"
... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 05/05/2015 gün ve 2014/62-2015/1162 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalı bankadan konut kredisi kullandığını, kredi kullanımı sırasında kendisinden dosya masrafı adı altında çeşitli masraflar alındığını, fazlaya dair haklarını saklı tutarak 3.385,25 TL."nin yasal faizi ile iadesi yönünde karar verilmesini istemiştir Davalı, davanın reddini dilemiştir. Mahkemece, kısmen kabulü ile 3.151,14 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafça temyiz edilmiştir. 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 1.980,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen alacak kabul edilen 305,00 TL ekspertiz ücretine ilişkin olup, karar tarihi (05/05/2015) itibariyle 1.980,00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2. fıkrası gereğince davalının tarafın temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davalı tarafın temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 215,25 TL harcın istek halinde iadesisen, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 15/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.