Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/21744
Karar No: 2019/19580
Karar Tarihi: 22.10.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/21744 Esas 2019/19580 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Davacı, davalı Bakanlık bünyesinde çalışan Polis Meslek Yüksek Okulu’nda değişen alt işverenlerin biri olan davalı şirketlerin işçisi olarak çalıştığını ve haklı neden olmaksızın iş sözleşmesinin feshedildiğini, çalışma şartlarına uygun olarak tazminat talebinde bulunarak dava açmıştır. Mahkeme, davacının taleplerinin kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. Ancak, temyiz aşamasında davalı Bakanlık vekili bu karara itiraz etmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda işyeri devri ve işçilik alacaklarından sorumluluk konularında taraflar arasında uyuşmazlık olduğu ortaya çıkmıştır. İşyeri devri hakkında 4857 sayılı İş Kanunu’nun 6. maddesi ve 3. fıkrası hükümleri uyarınca iş sözleşmesinin bütün hak ve borçlarının devir tarihindeki işverene geçtiği, devreden işverenin sorumluluğunun iki yıl sınırlı olduğu belirtilmiştir. Kıdem tazminatı işyeri devri öncesi ve sonrasındaki tüm çalışma süresini kapsarken, ihbar tazminatı ve kullanılmayan izin ücretleri yalnızca son işverenin sorumluluğundadır. Ayrıca, işyerinin devredildiği tarihe kadar doğmuş olan ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücretleri devreden işveren ve devralan işverenler tarafından müteselsilen sorumlu tutulurken, devir tarihinden sonra doğan haklar ise sadece devralan işveren için sorumluluk doğurur. Mahkemenin kararının bu hususlara uygun olarak yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir.
Kanun Maddeleri:
- 4857 sayılı İş Kanunu’nun 6. maddesi ve 3. fıkrası
- Mülga 1475 sayılı İş Kanunu’nun 14/2. maddesi
22. Hukuk Dairesi         2016/21744 E.  ,  2019/19580 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, davacının davalı ... Bakanlığına bağlı ... Polis Meslek Yüksek Okulunda değişen alt işverenler bünyesinde 01.10.2011-12.09.2014 tarihleri arasında çalıştığını, davalı Bakanlık ile diğer davalı şirketler arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi bulunduğunu, iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini, davacının günlük 11 saat çalıştığını, ayrıca tüm milli ve dini bayramlarda çalıştırılmasına rağmen bu çalışmalara ait ücretlerin ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı ... vekili, davacının diğer davalı şirketlerin işçisi olarak çalıştığını, kurumun ihale makamı olduğunu husumet itirazında bulunduklarını belirterek davanın reddini istemiştir.
    Diğer davalı şirketler, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz Başvurusu:
    Kararı, davalı ... vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-İşyeri devrinin iş ilişkisine etkileri ile işçilik alacaklarından sorumluluk bakımından taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
    İşyeri devrinin esasları ve sonuçları 4857 sayılı İş Kanunu"nun 6. maddesinde düzenlenmiştir. Sözü edilen hükümde, işyerinin veya bir bölümünün devrinde devir tarihinde mevcut olan iş sözleşmelerinin bütün hak ve borçlarıyla devralan işverene geçeceği öngörülmüştür. Devir tarihinden önce doğmuş ve devir tarihinde ödenmesi gereken borçlarda ise, devreden işverenle devralan işverenin birlikte sorumlu olduğu aynı Kanun"un 3. fıkrasında açıklanmış ve devreden işverenin sorumluluğunun devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlı olduğu hükme bağlanmıştır. İşyeri devri halinde kıdem tazminatı bakımından devreden işveren kendi dönemi ve devir tarihindeki son ücreti ile sınırlı olmak üzere sorumludur. Mülga 1475 sayılı İş Kanunu"nun 14/2. maddesinde devreden işverenin sorumluluğu bakımından bir süre öngörülmediğinden, 4857 sayılı İş Kanunu"nun 6. maddesinde sözü edilen devreden işveren için iki yıllık süre sınırlaması, kıdem tazminatı bakımından söz konusu olmaz. O halde kıdem tazminatı işyeri devri öncesi ve sonrasında geçen sürenin tamamı için hesaplanmalı, ancak devreden işveren veya işverenler bakımından kendi dönemleri ve devir tarihindeki ücret ile sınırlı sorumluluk belirlenmelidir. Feshe bağlı diğer haklar olan ihbar tazminatı ve kullanılmayan izin ücretlerinden sorumluluk ise son işverene ait olmakla devreden işverenin bu işçilik alacaklarından sorumluluğu bulunmamaktadır. Devralan işveren ihbar tazminatı ile kullandırılmayan izin ücretlerinden tek başına sorumludur. İşyerinin devredildiği tarihe kadar doğmuş bulunan ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücretlerinden 4857 sayılı Kanun"un 6. maddesi uyarınca devreden işveren ile devralan işveren müştereken müteselsilen sorumlu olup, devreden açısından bu süre devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlıdır. Devir tarihinden sonraki çalışmalar sebebiyle doğan sözü edilen işçilik alacakları sebebiyle devreden işverenin sorumluluğunun olmadığı açıktır. Bu bakımdan devirden sonraya ait ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücreti gibi işçilik alacaklarından devralan işveren tek başına sorumlu olacaktır.
    Somut olayda Mahkemece, davacının davalı ... Turizm Gıda Tem. Taşımacılık .... İnşaat San. Tic. Ltd. Şti’nde çalıştığı sürenin bir yıldan az olması sebebiyle hükmedilen yıllık izin ücreti alacağından sadece davalı asıl işverenin sorumlu tutulmasına karar verilmiştir. Yukarıda açıklanan yasal düzenlemeler çerçevesinde değerlendirme yapıldığında, davalı Bakanlık ile diğer davalı şirketler arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi bulunduğu açıktır. Davalılardan ... Turizm Gıda Tem. Taşımacılık .... İnşaat San. Tic. Ltd. Şti’nin son alt işveren olduğu noktasında da herhangi bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Şu halde, davalı ... Turizm Gıda Tem. Taşımacılık .... İnşaat San. Tic. Ltd. Şti’nin devralan son alt işveren olarak feshe bağlı yıllık izin ücreti alacağından sorumlu tutulmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile karar verilmesi hatalıdır.
    İşyerinin devredildiği tarihe kadar doğmuş bulunan ücret, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, bayram ve genel tatil ücretlerinden devreden alt işveren ile devralan alt işveren müştereken müteselsilen sorumlu olduklarına göre, devralan son alt işveren ... Turizm Gıda Tem. Taşımacılık .... İnşaat San. Tic. Ltd. Şti’nin davacının tüm çalışma süresine isabet eden fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacağından sorumlu olması gerektiğinin gözetilmemesi bir başka hatalı yöndür.
    Mahkemece açıklanan maddi ve hukuki esaslar dikkate alınmadan yazılı gerekçe ile karar verilmesi hatalı olup, kararın bu sebeplerle bozulması gerekmiştir.

    SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, 22.10.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.


    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi