Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/32781 Esas 2021/7 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 21/09/2020 tarihli ilamı uyarınca, yapılan yargılamada, 21/10/2015 tarihinde esas mahkemesinde alınan ifadesi esnasında 18 yaşını doldurduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuğun, müdafii talep etmediğini beyan ettiği gibi CMK"nin 150/2-3. maddesi gereğince de suça sürüklenen çocuğa zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı, mahkemesince suça sürüklenen çocuğun yokluğunda, suça sürüklenen çocuk müdafiinin yüzüne karşı verilen kararın müdafii tarafından 11/04/2016 tarihinde temyiz edildiği anlaşılmış ise de, anılan müdafinin suça sürüklenen çocuk hakkında verilen mahkumiyet hükmünü temyize yetkisi bulunmadığı nazara alındığında temyize hakkı olmayan suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin geçerli olmayacağı ancak 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesinin,“Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, suça sürüklenen çocuğun yokluğunda verilen kararı içeren davetiyenin tebliği için suça sürüklenen çocuğun MERNİS adresine doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan ve Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligat işleminin usule aykırı olmasından dolayı, suça sürüklenen çocuğa gerekçeli kararın usulüne uygun olarak tebliğ edilmesi için mahkemesine iade edilmesi üzerine bu kez mahkemece suça sürüklenen çocuğun bilinen en son adresinden başka bir adrese Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi üzerine bu kez suça sürükleen çocuğun MERNİS adresine doğrudan “MERNİS adresi”ibaresi ile çıkaralan tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından; suça sürüklenen çocuğa usulüne uygun olarak Dairemizin 21/09/2020 tarihli ilamı uyarınca belirtildiği şekilde, (öncelikle adı geçen suça sürüklenen çocuğun bilinen en son adresine tebliğ yapılması, bu adrese tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belge ve verilmesi halinde temyiz dilekçeleri de eklendikten ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere İADESİNİN mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 18/01/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.