Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8993 Esas 2019/16775 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8993
Karar No: 2019/16775
Karar Tarihi: 25.12.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8993 Esas 2019/16775 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Müdafiinin hırsızlık ve konut dokunulmazlığı suçlarına yönelik temyiz talebi reddedilmiştir. Ancak mala zarar verme suçu için müştekinin zararının tamamen giderildiği beyanının göz önünde bulundurulmadığından TCK'nın 168/2. maddesi yerine diğer maddelerin uygulanması gerektiği belirtilerek bozma kararı verilmiştir. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik iptal kararları da dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi
- TCK'nın 168/2. maddesi

17. Ceza Dairesi 2019/8993 E. , 2019/16775 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık müdafiinin hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-O yer Cumhuriyet Savcısı ile sanık müdafiinin mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin 12.06.2015 olay nedeni ile meydana gelen zararının tamamen giderildiğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında mala zarar verme suçu yönünden de TCK"nun 168/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin hükümlerden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı ile sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 25.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.