Yargıtay - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5946 Esas 2019/10050 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5946
Karar No: 2019/10050
Karar Tarihi: 25.12.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5946 Esas 2019/10050 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, bir Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilmiştir ve sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyeti hükmedilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesini ilgilendiren iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Sanığın sair temyiz itirazlarının yerinde görülmediği ancak tekerrüre esas alınan bir önceki cezasının tazmin niteliğindeki adli para cezası olduğu ve bu nedenle tekerrüre esas alınmaması gerektiği vurgulanmıştır. Ancak, hüküm fıkrasındaki TCK'nın 58. maddesi uygulamasına ilişkin bölüm tümden çıkartılarak düzeltilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 58. maddesi ile 1412 sayılı Yargıtay Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri kullanılmıştır.

11. Ceza Dairesi 2018/5946 E. , 2019/10050 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Başkale 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.08.2004 tarih, 2004-98 Esas ve 2004-1162 Karar sayılı ilamın, tazmini nitelikte adli para cezası olduğu ve bu hükümlülüğünün tekerrüre esas alınmayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasa"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm tümden çıkartılmak suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.