Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8672 Esas 2019/17532 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8672
Karar No: 2019/17532
Karar Tarihi: 02.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8672 Esas 2019/17532 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi sonucunda Yargıtay 3. Ceza Dairesi tarafından incelenmiştir. Kararda, 1) suça sürüklenen çocuklar için savunma hakkı öngörülmemiş olan bir kanun maddesinin uygulanması, 2) suça sürüklenen çocuğun erteleme hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına ilişkin değerlendirmenin yapılmaması ve 3) taraflar arasında çıkan olayın çıkış sebebinin tespit edilememesi sonucu haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede uygulanmaması gibi sebeplerden dolayı hükümler bozulmuştur. Kanun maddelerine ilişkin daha detaylı bilgi verilmeden önce belirtmek gerekir ki, bahsedilen maddeler Türkiye'de hukuk düzenlemeleri arasında yer almaktadır ve bu kararın alındığı tarihte geçerliliklerini sürdürmektedirler. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 87/1-c maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 51/1. fıkrasının 2. bendi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/8672 E. , 2019/17532 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanıklar ... ve ... ile suça sürüklenen çocuk ...’e 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi hükmü gereğince ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede gösterilmeyen TCK’nin 87/1-c maddesinin uygulanması,
2) Suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin 06.10.2015 tarihli duruşmada lehe olan hükümlerin uygulanmasını istediği, 5237 sayılı TCK"nin 51/1. fıkrasının 2. bendi gereğince ertelemenin üst sınırının küçüklerde 3 yıl olduğu ve suça sürüklenen çocuğun ertelemeye engel sabıkasının bulunmadığı dikkate alınarak, 5237 TCK"nin 51/1. maddesinde öngörülen “suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda” olumlu kanaate varılıp varılmadığı denetime imkan verecek şekilde tartışılmasının ardından suça sürüklenen çocuk hakkında erteleme hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerekirken, “hükmolunan cezanın süresinden” söz edilerek yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle 5237 sayılı TCK"nin 51. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
3) Karşılıklı yaralama suçlarının işlendiği olayda, tarafların olayın çıkış sebebini ve gelişimini farklı şekilde anlattıkları anlaşılmakla, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması; bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanıklar ... ve ... lehine yorumlanarak 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede (1/4) oranında uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ile suça sürüklenen çocuğun temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 02.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.