Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/21646
Karar No: 2019/19572
Karar Tarihi: 22.10.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/21646 Esas 2019/19572 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Davalı işveren, davacı işçinin fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarını ödemediği gerekçesiyle haklı olarak sözleşmeyi feshettiğini savundu. Mahkeme, davacının fazla çalışma ücreti talebini kısmen kabul ederek, hafta tatili ve diğer taleplerini reddetti. Ancak, Yargıtay kararı temyize kabul ederek, bilirkişi raporunun hatalı olduğunu ve eksik inceleme yapıldığını belirtti. Davacının hangi dönemlerde ve ne kadar fazla çalışma yaptığı, hafta tatili günlerinde çalışıp çalışmadığı konularında yeterli araştırma yapılmadığı vurgulandı. Bu nedenle karar bozuldu.
Kanun maddeleri: İş Kanunu madde 27, madde 43, madde 44.
22. Hukuk Dairesi         2016/21646 E.  ,  2019/19572 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, davacının davalı şirkete ait akaryakıt istasyonunda istasyon sorumlu müdürü olarak çalıştığını, en son net ücretinin 1.800.00 TL olduğunu, iş sözleşmesinin davacı tarafça...3. Noterliği"nin 09.04.2015 tarihli ihtarnamesi ile aylık ücretlerinin usule aykırı olarak elden ödenmesi, sigorta primlerinin eksik yatırılması, çalıştığı sürede hak ettiği halde fazla çalışma ücreti, bayram tatil ücretleri ve hafta tatili çalışma ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile haklı olarak feshedildiğini, 24 saat açık olan işyerinde normal mesai saatlerinin haftanın 6 günü günlük 12 saatten iki vardiya şeklinde olduğunu, davacının da bazen gece bazen de gündüz vardiyasında günde 12 saat çalıştığını, ayrıca ayda 2-3 defa tanker ile gelen yakıtın boşaltılması işleri nedeni ile normal çalışmasına ek olarak 2 saat daha fazla mesai yaparak günlük 14 saat fazla çalışma süresine ulaştığını, ancak fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, yakıt boşaltma işleri hafta tatiline denk gelmiş ise davacının bazı haftalar 7 gün çalıştığını, ancak hafta sonu ücretlerinin de kendisine ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davacının devamsızlık yaptığının işverence tutulan tutanaklar ile sabit olduğunu, devamsızlığın haklı bir gerekçeye dayanmadığını, davalı şirkette çalışma saatlerinin 08:00 ile 18:00 arasında olduğunu, fazla çalışma yapıldığı yönündeki beyanların gerçeği yansıtmadığını, fazla çalışma ücretlerinin elden kendilerine verildiğini, davacının hafta sonu çalışması, izin alacağı ve resmi tatil ücret alacağının da bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz Başvurusu:
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
    Dosya kapsamına göre davacının davalıya ait işyerinde market görevlisi olarak çalışmaya başladığı, bir süre sonra istasyon sorumlusu olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece davacının markette çalışma dönem ile istasyon sorumlusu olarak çalıştığı dönemde farklı çalışma düzenine tabi olduğu kabul edilerek hesaplanan fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının markette çalıştığı dönemde tanık anlatımlarına göre haftalık 18 saat fazla çalışma yaptığı belirlenmiş ise de, bu sonuca ne şekilde ulaşıldığı rapor kapsamından anlaşılamamaktadır. Davacı tanıkları anılan dönemde markette 08.00-18.00 ve 18.00-08.00 saatleri arasında iki vardiya olmak üzere iki kişi çalıştığını, ... ise, aynı saatler arasında iki vardiyada üç kişi olarak çalışıldığını ifade etmiştir. Tanıkların anlatımları arasındaki çelişki giderilmeden ve haftalık 18 saat fazla çalışma süresinin nasıl belirlendiği açıklanmadan sonuca gidilmesi isabetsizdir.
    Davacının istasyon sorumlusu olarak çalıştığı döneme gelince; hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 07.08.2012 tarihinden sonra 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır. Dosya kapsamına göre davalı işveren, akaryakıt istasyonu olan işyerinde uygulanan çalışma düzeninin 08.00-18.00 şeklinde olduğunu savunmuş, ancak hangi dönemde bu çalışma düzeninde çalışıldığını veya davacının hangi saatler arasında çalıştığını bildirmemiştir. Yargılama sırasında dinlenen davacı tanıklarından Mehmet Gül, davacının istasyon sorumlusu olarak çalıştığı dönemde 6 aylık sürede 12 saat üzerinden çalışma yapıp daha sonra 8 saat çalıştığını, davacı ... ... ise, davacının işyerinde çalıştığı süre içerisinde 8 saat mesai yaptığı zaman diliminin 1 yada 1,5 yıl kadar olduğunu ifade etmiştir. Davacının hangi dönemde hangi saatler arasında çalıştığı açıklığa kavuşturulmadan ve taraf beyanları ile tanık anlatımları arasındaki çelişkiler giderilmeden sonuca gidilmesi yerinde değildir. Bu bakımdan öncelikle tanıklar yeniden dinlenilerek, davacının saha sorumlusu olarak çalıştığı dönem ve markette çalıştığı dönem ayrı ayrı belirlenmeli, her bir dönemdeki çalışma düzeni, kaç kişi olarak ve kaç vardiya halinde çalışıldığı hususları tanıklardan sorularak netleştirilmeli, sonucuna göre davalının işyerindeki çalışma saatlerinin 08.00-18.00 saatleri arasında olduğu yönündeki savunması da dikkate alınmak suretiyle dosya kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirilerek davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı belirlenmelidir. Eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
    3-Taraflar arasındaki bir başka uyuşmazlık ise, davacının hafta tatili yapıp yapmadığı noktasındadır.
    Mahkemece bilirkişi raporunda hesaplanan hafta tatili ücreti hüküm altına alınmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise, davacının tüm hafta tatillerinde çalıştığı kabul edilerek hafta tatili ücreti hesaplandıktan sonra, davacının işyerinde çalıştığı tüm sürede hafta tatillerinin ancak dörtte birinde çalışmış olabileceği görüşü ile %30 indirim uygulanan hafta tatili ücretinin dörde bölündüğü tespit edilmektedir. Bu hesap şekli doğru değildir. Hatalı bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm kurulması yerinde görülmemiştir. Diğer taraftan, davacının hafta tatili günlerinde çalışıp çalışmadığı, çalışmış ise ayda kaç hafta tatilinde çalıştığı yönlerinden yeterli araştırma yapılmadan eksik inceleme ile sonuca gidilmesi de yerinde görülmemiştir. Yargılama sırasında dinlenen davacı ... Mehmet, davacının ilk 3 sene 6 gün çalıştığını, arada 7 gün çalıştığının da olduğunu, saha sorumlusu olduğu dönemde 6 gün çalışıldığını, ayda 1 hafta tatili günü çalışmış olabileceğini beyan etmiş; davacı ... ise, davacının ilk 1 yıl 15 günde bir gün izin kullandığını, daha sonraki dönemde haftada 6 gün çalışığını, ortalama ayda 1 hafta tatilinde çalıştığını ifade etmiştir. Davalı tanıkları ise davacının hafta tatili günlerinde çalışmadığını bildirmiştir. Davacı tanıklarının anlatımı müphem ve çelişkilidir. Ayrıca davacı tanıkları ile davalı tanıklarının anlatımı arasında da çelişki bulunmaktadır. Hal böyle olunca, çelişkili tanık anlatımları ile hatalı bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm kurulması yerinde değildir. Mahkemece, tanıklar yeniden dinlenilerek davacının hangi tarihler arasında hangi görevde çalıştığı açıklığa kavuşturulmalı, tanık anlatımları arasındaki çelişkiler giderilmeli, sonucuna göre davacının hafta tatili günlerinde çalışıp çalışmadığı, çalışmış ise hangi sıklıkta çalıştığı yönlerinden dosya kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirilerek davacının hafta tatili ücreti talebi ile ilgili bir karar verilmelidir. Eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.10.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.



    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi