Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/6912 Esas 2022/15973 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi

İLK DERECE
MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 5. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;
- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın Kahramanmaraş Tekstil İhtisas Organize Sanayi Bölgesi adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince HMK'nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılmak suretiyle derhal ödeme hususunda düzeltilerek yeniden hüküm kurulmuş; bu karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arazi niteliğindeki Kahramanmaraş İli, Dulkadiroğlu İlçesi, Çınarlı Mahallesi 109 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesine ve tespit edilen bedelin davalı tarafa ödenmesine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince kısmen kabulü ile HMK'nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca hükmün ödemeye ilişkin bendinin düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm kurulmasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davalı vekilinin temyizine gelince;
1) Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesinin kaldırma kararı öncesi tespit edilen 375.874,00 TL’ye dava tarihinden 4 ay sonrası olan 23.11.2016 tarihinden ilk karar tarihi olan 18.10.2017 tarihine kadar faiz işletilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
2) Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, eski tarihli tarifeye göre vekalet ücreti belirlenmesi,
3)Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesinin 2016/9364 başvuru numaralı, 01.06.2019 tarihli 30791 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan kararı da göz önüne alındığında davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesinin 6. Hukuk Dairesinin 2020/1470 E., 2022/949 K. sayılı gerekçeli kararının;
a) Hüküm fıkrasına ayrı bir bent olarak (İlk kararla ödenmesine karar verilen 375.874,00 TL’ye dava tarihinden 4 ay sonrası olan 23.11.2016 tarihinden ilk karar tarihi olan 18.10.2017 tarihine kadar faiz işletilmesine) cümlesinin yazılmasına,
b) Hüküm fıkrasının 10 numaralı bendinde yer alan (3.400,00TL) ibaresinin çıkartılmasına, yerine (5.100,00 TL) ibaresinin yazılmasına,
c) Hüküm fıkrasının 9 numaralı bendin hükümden çıkartılmasına, bent sıralarının buna göre teselsül ettirilmesine,
Hükmün böylece HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK'nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, davacı idare harçtan muaf olduğundan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine,14.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.