Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi gereğince 765 sayılı TCK"nın 455/1-son, 2918 sayılı Kanunun 119. maddesi, TCK"nın 53/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 18.07.2005 tarihinde sanığın mahkumiyetine karar verildiği, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 21.02.2007 tarihli ilamı ile kararın bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılamada mahkemece 05.12.2007 tarihinde sanığın mahkumiyetine karar verildiği, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 26.10.2009 tarihli ilamı ile kararın bozulmasına karar verildiği, bozma üzerine yapılan yargılama sonunda 10.05.2010 tarihli karar ile sanığın, 765 sayılı (mülga) Türk Ceza Kanunu"nun 455/1-son maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis ve 183 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddeleri uyarınca sanık hakkında kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.05.2010 tarihli 2009/1655 esas, 2010/574 sayılı kararının 09.06.2010 tarihinde kesinleşmesine müteakip dava zamanaşımının durduğu, sanığın denetim süresi içinde 01.01.2015 tarihinde TCK"nın 170/1-c maddesinde tanımlanan genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçunu işlediği, Kırıkkale 3.Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 02.04.2015 tarihinde kesinleştiği, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlendiğinden, anılan suçun işlendiği 01.01.2015 tarihi itibariyle zamanaşımı süresinin işlemeye devam ettiği, ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.11.2015 tarihli ve 2015/344 Esas, 2015/757 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem 765 sayılı (mülga) Türk Ceza Kanunu"nun 455/1. maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi yollamasıyla lehe neticeler doğuran aynı kanunun 102/4. maddesi uyarınca 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Dava zamanaşımını kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, bu süre 104/2. maddesi uyarınca en fazla yarı oranında uzayacağından, zamanaşımının durma süresi de gözetildiğinde, suç tarihi olan 13.01.2005 tarihinden itibaren 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımı inceleme tarihinden önce gerçekleşmiş ve 5271 sayılı CMK"nın 223/9. maddesindeki şartların da oluşmadığı anlaşılmakla, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 765 sayılı TCK’nın 102/4, 104/2. ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince kamu davasının isteme aykırı olarak DÜŞMESİNE, 16.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.