Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3530 Esas 2021/2600 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 25.10.2011 tarihinden, hükmün açıklanmasına sebep olan ikinci suçun işlendiği 25.02.2013 tarihine kadar zamanaşımı süresinin durduğu ve hükmün açıklanmasına neden olan suçun 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nin 253/1. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamına alınan TCK’ nin 157/1 maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçu olduğu, Ankara 31. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 10.10.2017 tarih ve 2015/726 Esas sayılı kararında dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği ve uzlaşmanın sağlanamadığının belirtildiği de dikkate alınarak yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri karşısında; sanığa yüklenen 5237 sayılı TCK"nin 204/1 (765 sayılı TCK"nin 342/1) maddesinde düzenlenen resmi belgede sahtecilik suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren ve lehe olan 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden yargılamaya devamla mahkumiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun"un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 15.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.