Danıştay 5. Daire 1988/3019 Esas 1990/363 Karar Sayılı İlamı

Daire : BEŞİNCİ DAİRE
Karar Yılı : 1990
Karar No : 363
Esas Yılı : 1988
Esas No : 3019
Karar Tarihi : 28/02/990

MEMNU HAKLARI MAHKEME KARARIYLA İADE EDİLEN DAVACININ MEMUR OLMAK İÇİN YAPTIĞI BAŞVURUNUN ÖNCEKİ MAHKUMİYET KARARINDAN BAHİSLE REDDEDİLMESİNDE HUKUKA UYARLIK BULUNMADIĞI HK.

Polis memuru iken 657 sayılı Yasanın 98/b maddesi uyarınca görevine son verilen davacı yeniden polis memurluğuna atanması yolundaki başvurusunun reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açmış olup; İdare Mahkemesi kararıyla; davacının Emniyet kadrosunda görevli iken öldürmeye tam teşebbüsten 5 yıl 2 ay 6 gün ağır hapis cezası ve ömürboyu kamu hizmetlerinden yasaklılık cezası ile mahkum olduğu, bu yoldaki kararın ...'da onaylanarak kesinleşmesi üzerine 657 sayılı Yasanın 48.maddesinin 5.fıkrası ile 98.maddesinin (b) fıkrası gereğince, görevine son verildiği, cezasını çektikten sonra tahliye olduğu, başvurusu üzerine Ağır Ceza Mahkemesi kararı ile T.C.K.nun 121. ve 122. maddeleri gereğince yasak hakların iadesine karar verildiği, bu karar üzerine yeniden polis memurluğu görevine atanmak istediği ve isteminin reddedildiğinin dava dosyasının incelenmesinden anlaşıldığı, T.C.K.nun 121.maddesine göre, yasak hakların geri verilmesinin ancak mahkumiyetten doğan ehliyetsizlikleri ileriye dönük olarak ortadan kaldırdığı, buna karşılık mahkumiyeti olduğu gibi bıraktığından davacının mevcut olan 5 yıl 2 ay 6 günlük ağır hapis cezası nedeniyle 657 sayılı Yasanın 48.maddesinin 5.fıkrasındaki koşulu taşımadığı, bu nedenle yeniden polis memuru olarak atanmamasında yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Davacı mahkemenin karşı oyunda da belirtildiği gibi yasak hakların geri verilmesi halinde önceki mahkumiyetten doğan ehliyetsizliğinin ortadan kalkması gerektiğini öne sürmekte ve kararın temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
657 sayılı Yasanın Devlet Memurluğuna alınacaklarda aranacak genel ve özel şartları belirleyen 48.maddesinin (A) bendinin 5.fıkrası ile 3201 sayılı Yasanın 23.maddesi ağır hapis cezasıyla mahkum olanların Devlet Memuru olamıyacaklarını hükme bağlamaktadır. Davacının adam öldürmeye tam teşebbüs suçundan yargılanarak 5 yıl 2 ay 6 gün ağır hapis cezasına mahkum olduğu ve ceza infaz edildikten sonra başvurusu üzerine T.C.K. nun 121. ve sonraki maddelerine göre Ağır Ceza Mahkemesi kararıyla, yasak hakların geri verilmesinin hükme bağlandığı dosyanın incelenmesinden anlaşılmaktadır.
657 sayılı Yasanın yukarıda anılan hükmüne göre, ağır hapis cezasına mahkum edilmiş olmak Devlet memurluğuna engel bir hal ise de yasak hakların geri verilmesi durumunda, mahkumiyet ortadan kalkmamakla birlikte, mahkumiyetten doğan veya mahkumiyetle birlikte hükmedilen ehliyetsizliklerin ileriye dönük olarak son bulduğu açık olup, 657 sayılı Yasanın 48. ve 3201 sayılı Yasanın 23.maddesinde yer alan ehliyetsizliklerin de verilen ceza mahkumiyetinden doğduğu tartışmasızdır.
Berlirtilen hukuki durum karşısında Ağır Ceza Mahkemesi kararıyla yasak hakları geri verilen davacı, kamu hizmetlerinden yararlanma ehliyetine yeniden kavuşmuş olup Devlet Memurluğuna tekrar girmesi için herhangi bir hukuki engeli kalmamış olduğundan polis memurluğuna yeniden atanması için yaptığı başvurunun kadro ve ihtiyaç durumu gözönünde
bulundurularak değerlendirilmesi gerektiği halde, daha önceden verilen mahkumiyet kararından bahisle isteminin reddedilmesinde hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin kabulüyle İdare Mahkemesi kararının 2577 sayılı Yasanın 49.maddesinin 1.fıkrasının (b) bendi uyarınca bozulmasına, uyuşmazlık sadece hukuki noktalara ilişkin bulunduğundan aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca işlemin iptaline karar
verildi.