MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 28/08/2012 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 27/05/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, özel yasadan kaynaklanan alacak istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, 132 sayılı ... Kuruluş Kanunu’nun 11. maddesi gereğince davalının ödemesi gereken aidat borcundan kaynaklanan alacağın ödetilmesini istemiştir.
Davalı, 4046 sayılı ... ’a göre özelleştirme kapsamında bir kuruluş olup, 132 sayılı Kanun’da belirtilen aidat ödemekle yükümlü kuruluşlardan olmadığını belirterek davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalı şirketin 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamında 132 sayılı Kanun’un 11/b maddesi uyarınca 2007, 2008 ve 2009 yıllarına ait maktu aidatı ödemekle yükümlü olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
132 sayılı ... .. "..." başlıklı 11/B. maddesi "...nün çalışma konuları ile ilgili oldukları veya çalışmalarından doğrudan doğruya yahut dolayısıyla faydalandıkları ilgili Bakanlıklarca ..."nün mütalaası alınarak tespit edilen 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye tâbi teşekkül, müessese ve ortaklıklarla, Bakanlıkların teftiş ve denetlemesi altındaki birlik, kurum ve ofislerin her yıl bütçelerine koyacakları (5.000) lira maktu aidat ile bir evvelki yılın bilançosuna göre tahakkuk eden safi kârlarının binde birine tekabül eden nisbi aidatlar" biçiminde düzenlenmiştir. 4046 sayılı .. ’un 37/a. maddesi ise; “Bu Kanun hükümleri gereğince özelleştirme programına alınan kuruluşlar özel hukuk hükümlerine tabi olup, bunlar hakkında varsa kendi kuruluş kanunları ile diğer kanunlarda yer alan bu Kanuna aykırı hükümler ve 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararname hükümleri uygulanmaz. Ancak 19/04/1926 tarihli ve 815 sayılı ... hükümleri ile 29/06/1956 tarihli ve 6762 sayılı .. 823 üncü maddesi hükmü saklıdır. Limanlar hakkında mülkiyetin devri suretiyle özelleştirme yapılamaz” biçimindedir.
Dosya içeriğinden, davalı ...’nin 4046 sayılı Kanun’a tabi özelleştirme kapsamında özel hukuk tüzel kişisi olduğu, 26/07/2010 tarihli .. 2010/57 sayılı kararıyla tüm hisselerinin özelleştirildiği, talep konusu 2007 yılı ile bu tarih arasında ise kamu payının %50’den fazla olduğu anlaşılmaktadır. Anılan yasal düzenlemeler karşısında, davalı şirket hakkında 233 sayılı ... hükümleri uygulanamayacağından, davacının gelirlerine ilişkin 132 sayılı Kanun’un 11. maddesinde ise ortaklıklarla ilgili olarak 233 sayılı .. tâbi olmak koşulu bulunduğundan, davalının aidat ödeme yükümlüsü olarak kabul edilmesi doğru değildir. Bu nedenle, davanın reddedilmesi gerekirken mahkemece yukarıda yazılı gerekçe ile kabul edilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.