Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Davalı vekili temyiz dilekçesinde, davalının bu davada yargılama giderlerini ödeyecek durumda olmadığını bildirip, adli yardım talebinde bulunmuştur.
Adli yardıma ilişkin usul ve esaslar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 334-340. maddelerinde düzenlenmiş olup, adli yardım talebi kanun yollarına başvuru sırasında yapılırsa bu talep Yargıtay’ca incelenir ve talep hakkında duruşma yapılmaksızın karar verilebilir.
Davalı erkek vekilinin adli yardım talebini içeren dilekçe ekinde davalı ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken yargılama ve temyiz giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğu yönünde kanaat uyandırmaya yeterli belge sunulmadığından davalı vekilinin adli yardım talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Hükmü temyiz eden davalı vekili temyiz yoluna başvurma harcı ile maktu temyiz harcını yatırmadığından ve harç ödenmedikçe müteakip işlem olan temyiz incelemesine başlanamayacağından, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 434/3. maddesi uyarınca işlem yapıldıktan sonra sonucuna göre gönderilmek üzere dosyanın yerel mahkemesine geri çevrilmesine karar vermek gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple davalı erkek vekilinin adli yardım talebinin REDDİNE, 2. bentte gösterilen sebeple dosyanın mahalli mahkemesine İADESİNE oybirliğiyle karar verildi. 20.03.2017 (Pzt.)