Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/6026 Esas 2019/10031 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinin 8. fıkrasının son cümlesi hükmü uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 26/11/2009 tarihinden itibaren deneme süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 05/05/2014 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
1- Sanık hakkında, ... adına sahte sağlık raporu düzenlediği iddiasıyla resmi belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında; Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 gün ve 232-250 sayılı kararında da, belgenin nesnel olarak aldatıcılık yeteneğinin bulunması, aldatma keyfiyetinin belgeden objektif olarak anlaşılması gerektiği, muhatabın hatasından, dikkatsizlik veya özensizliğinden kaynaklanan fiili iğfalin, aldatma yeteneğinin varlığını göstermeyeceği belirtilmiştir. Bu noktada sahteciliğe konu olan belgenin aldatma yeteneği olup olmadığının tartışılması ve belirlenmesi öncelikle yargılamayı yürüten mahkemeye ait olup, hakim olayın çıkış, oluş ve akışını, düzenlenen belgelerle yapılan işlemleri göz önüne alarak, sahteciliğin kolaylıkla anlaşılıp anlaşılamayacağını bizzat saptamalı ve sonucuna göre belgelerde aldatma yeteneği olup olmadığını takdir ve tespit etmelidir, suça konu sağlık kurulu raporu aslı üzerinde Mahkemece gözlem yapılarak aldatıcılık niteliğinin bulunup bulunmadığı konusunda değerlendirme yapılmadığı anlaşılmakla, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, suça konu belgenin düzenlendiği iddia edilen hastaneden sorulup varsa hastaneden veya tanık olarak beyanı alınan ... isimli kişiden belge aslının temin edilip getirtilerek aldatma niteliğinin bulunup bulunmadığının tespit edilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şeklide mahkumiyete hükmolunması, yasaya aykırı,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/12/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.