Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/631 Esas 2018/3207 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/631
Karar No: 2018/3207
Karar Tarihi: 09.07.2018

Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/631 Esas 2018/3207 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi, sanık müdafiye yönelik temyiz istemini esastan reddetti. Sanığın suçun nitelendirilmesinde hata yapıldığı, hatanın alt sınırdan uzaklaşmak gerekçesiyle kabul edilemeyeceği ve hükümde eksik inceleme ve araştırmanın bulunduğu belirtildi. Hükümde yer alan ceza miktarı ve tutuklu kalan süre dikkate alınarak, tahliye talebi reddedildi.
Kanun Maddeleri:
5271 sayılı CMK 288. madde: İstinaf başvurusu
5271 sayılı CMK 289. madde: Kesin hukuka aykırılık halleri
5271 sayılı CMK 294. madde: Temyiz istemi ve inceleme usulü
5271 sayılı CMK 302/1 madde: Temyiz isteminin esastan reddi

20. Ceza Dairesi 2018/631 E. , 2018/3207 K.

"İçtihat Metni"

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
5271 sayılı CMK"nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler dikkate alınarak, CMK"nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafiinin yerel mahkeme hükmünün eksik inceleme ve araştırmaya dayandığı, dinlenen tanık beyanları arasında çelişkilerin gözardı ediliği, sanığın suça konu maddenin uyuşturucu olduğunu bilmediği, tanıklarda ele geçen maddeye ilişkin rapor alınmadığı, suçun nitelendirilmesinde hataya düşüldüğü, alt sınırdan uzaklaşılma gerekçesinin olmadığına ilişkin temyiz isteminin CMK 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede, sanık hakkında İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde “istinaf başvurusunun esastan reddi” ne dair hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, 5271 sayılı CMK 302/1 maddesi gereğince, sanık müdafiinin TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak, sanık müdafiinin tahliye talebinin reddine, 09/07/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.