MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Antalya Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen iddianame ile sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, silahla tehdit ve hakaret suçlarını da işlediğinden bahisle cezalandırılması talep edilmiş olmasına rağmen, mahkemece yapılan yargılama sonucunda bu suçlar yönünden herhangi bir hüküm kurulmadığı anlaşılmış ise de; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.12.2015 tarih ve 2015/1-640 Esas - 2015/496 sayılı kararında belirtildiği üzere; sanık hakkında iddianameyle dava açıldıktan sonra karar verilmesinin unutulması durumunda, ortada temyize konu olabilecek bir hüküm bulunmadığından, bu eksikliğin bozmaya konu edilmesi mümkün olmayıp, karara bağlanmayan iddiayla ilgili zamanaşımı süresi içerisinde mahallinde her zaman hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
1) Sanık ... hakkında mağdur ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik mağdur vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Mağdur ..."in suç tarihi itibariyle 3 aylık bebek olması nedeniyle, mağdur adına şikayet hakkının ve kamu davasına katılma yetkisinin yasal temsilcilerine ait olduğu, mağdurun annesi İlkay"ın, sanıktan şikayetçi olmadığını beyan ettiği anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.05.2014 tarih ve 2013/287 Esas - 2014/273 sayılı kararı gereğince, usulüne uygun şekilde katılan sıfatını almayan mağdurun temyiz hakkı bulunmadığından, mağdur vekilinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında mağdur ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ve müdafiin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık ve mağdurun suç tarihinde gayri resmi birlikte yaşadıkları, mağdurun önceki evliliği nedeniyle aralarında geçimsizlik bulunduğu, sanık her ne kadar soruşturma aşamasında alınan soyut ve çelişkili savunmalarında, mağdurun kendisine
hakaret ettiğini, saldırdığını iddia etmiş ise de, duruşmada alınan savunmasında bu beyanından dönerek, mağdurun eski eşinin çocuğu almak için kapıya gelmesi nedeniyle sinirlendiğini ve bu nedenle tartışma çıktığını beyan etmesi karşısında, yargılamaya konu olayda mağdur ..."dan kaynaklanan haksız bir eylemin bulunmadığı anlaşılmakla, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince haksız tahrik hükümlerinin uygulanmamasında bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesi uygulanmamış ise de hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ve müdafiin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında mağdur ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ve müdafiin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre; sanığın öldürmeyi gerektirir bir husumeti olmadığı, mağdura sehpa ile bir kez vurduğu, eylemini tamamlama imkanı varken, çevreden henüz bir engelleyici müdahale olmadan eylemine kendi iradesi ile son verdiği de gözetildiğinde, sanığın eyleminin kasten yaralama olarak kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanığın, suç tarihinde 3 aylık bebek olması nedeniyle beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan altsoyunu, silahtan sayılan sehpa ile, mağdur hakkında Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi tarafından düzenlenen ve hükme esas alınan 25.03.2014 tarihli adli rapora göre; yaşamını tehlikeye sokan bir duruma ve hayat fonksiyonlarını orta (3.) derecede etkileyen kemik kırığına neden olacak şekilde yaraladığı olayda, suçun işleniş biçimi, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı, sanığın kastının yoğunluğu da dikkate alınarak, birden fazla nitelikli halin ihlali ile atılı suçu işleyen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken, TCK"nin 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi gereğince, hakkaniyete uygun ve sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
b) Mağdur hakkında Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi tarafından düzenlenen 25.03.2014 tarihli raporda, mağdurun yaralanmasının duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına ya da yitirilmesine neden olup olmadığının değerlendirilebilmesi için henüz erken olduğu, olay tarihinden itibaren en erken 18 ay sonra muayenesi sonrasında bir yorumda bulunulabileceği belirtilmesine rağmen, bu hususta rapor aldırılmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
c) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
d) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum edilen sanığın, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı yönünden CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 02.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.