Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9674 Esas 2019/16742 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9674
Karar No: 2019/16742
Karar Tarihi: 24.12.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9674 Esas 2019/16742 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Ancak suçun sanık tarafından işlendiğine dair yasal ve hukuken geçerli kanıtlar olduğu gerekçesiyle temyiz başvurusu reddedildi. Ancak hırsızlığın yapıldığı yerin katılanın ikameti olduğu anlaşıldığından, sanığın eylemi TCK'nun 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı yasanın 141/1. maddesinden hüküm kurulması sebebiyle mahkumiyet hükmü bozuldu. TCK'nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının T.C. Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Mahkeme kararı sonucunda, sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesi gerekmektedir. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nun 142/2-h ve 141/1. maddeleridir.

(Kapatılan)17. Ceza Dairesi 2019/9674 E. , 2019/16742 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Hırsızlığın yapıldığı yerin katılanın ikameti olduğu anlaşıldığından sanığın eyleminin TCK’nun 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğunun gözetilmeden, aynı Yasa"nın 141/1. maddesinden hüküm kurulması,
2)T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 24/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.