Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/2941 Esas 2020/856 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Çanakkale 1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 13/07/2017 tarih ve 2017/71 E- 2017/198 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi"nce verilen 27/05/2019 tarih ve 2017/2029 E- 2019/844 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında 01.10.2012 tarihinde imzalanan sözleşme gereğince Çanakkale 18 Mart Üniversitesi Terzioğlu Kampüsünde bulunan Beden Eğitimi Spor Yüksekokulu kantin işletmeciliği ile Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokulu kantin işletmeciliği hakkının müvekkili tarafından 70.000,00 TL bedel ile devredildiğini, ödeme şeklinin sözleşmede belirtildiğini, davalının ilk taksit olan 10.000,00 TL bedeli ödediğini, 24 taksit halindeki 2.500,00 TL"lik diğer ödemeleri yapmadığını ileri sürerek, 60.000,00 TL alacağın dava tarihinden itibaren hesaplanacak kanuni faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, cevaba cevap dilekçesinde dava konusu bedelin kantinlerde bulunan demirbaşların ücretine ilişkin olduğunu açıklamıştır.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davaya dayanak sözleşmede demirbaşlardan bahsedilmediğinden dava konusu bedelin demirbaş devrine ilişkin olduğunu ispat yükünün davacıya ait olduğu, davacı tarafından davalıya yemin teklif edildiği, davalının usulüne uygun şekilde yemini eda ettiği, davacının davasını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesince, ilk derece mahkemesinin kararında usul ve yasaya aykırılık görülmediği gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 03/02/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.