MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın kısmen kabulüne kısmen reddine birleşen davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR
Davacı, davalının 23/12/1994 tarihli olur ile 28/12/1994 tarihinde ormanlık sahada turistik tesis ve akaryakıt satış istasyonu aldığını, kuruma ödenmesi gereken %2 gelir payını ise eksik ve gecikmeli ödediğini, gayrisafi gelire göre ödenecek %2 gelir payının 123.719,07 TL olduğu, ödenen rakamın düşülmesinden sonra 105.608,92 TL olduğunu, 2008 yılında ödemesi gereken ve gecikmeli ödediği %2 alacağın, taahhütnamenin 2/e maddesi gereğince 6183 sayılı yasanın 51. maddesinde belirtilen nispette işleyen ticari faizi ile birlikte tahsiline ve yargılama giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına karar verilmesini; birleşen dava dosyası olan 2012/66 esas sayılı dosyada ise; yargılama esnasında bilirkişi incelemesi neticesinde tespit edilmiş olan 8.137,75 TL"nin ödenmesi gereken tarihten, ödemenin yapıldığı tarihe kadar işlemiş ve işleyecek gecikme zammı, alacağın gecikme zammının KDV"si ile birlikte tahsiline, yargılama giderleri ile ücreti vekaletin davalının üzerinde bırakılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde; mahkemece, talimat yolu ile iki farklı bilirkişiden rapor alındığı anlaşılmıştır.
Alınan 31.07.2012 tarihli ilk bilirkişi raporunda; 113.746,67 TL"nin davacıya, davalı tarafından ödenmesi gerektiği belirtilmiştir.
İtiraz üzerine alınan 14.01.2015 tarihli ikinci bilirkişi raporunda; davacı idarenin orman arazisi tahsis lehdarı davalı şirketten 2008 yılında %2 gelir kar payının ödenmeyen bölümünden doğan 68.431,97 TL asıl alacağının bulunduğu, davacı idarenin bu miktar alacağı için taahhütname hükümleriyle belirlenen vade tarihinden dava tarihe kadar 6183 sayılı kanunun 51. madde oranlarına göre hesaplanan 12.232,21 TL gecikme zammı alacağını, davacı idarenin tahsil edeceği %2 gelir payı asıl alacağı ve 6183 sayılı kanuna göre hesaplanan gecikme zammı için 3065 sayılı KDV kanunu hükümlerine göre hesaplanan %18 KDV olan 14.519,55 TL ilave edildiğinde dava tarihi olan 05/07/2010 tarihinden itibaren davalı şirketten gecikme zammı ve KDV dahil toplam 95.183,73 TL alacağının bulunduğu belirtilmiş ve mahkemece 14.01.2015 tarihli ikinci alınan bilirkişi raporu hükme esas alınarak karar verilmiştir.
Somut olayda; ikinci alınan rapora hangi gerekçe ile üstünlük tanındığı gerekçede belirtilmeden ve alınan her iki raporun farklı sonuçlara ulaşması karşısında raporların telifi yönünden üçüncü bir bilirkişi incelemesine başvurulmamış olması hatalı olup, neticeten verilen hüküm eksik incelemeye dayalı olup, varılan sonuç hatalıdır. O halde, bu açıklamalar ışığında mahkemece, davalının ticari defterleri de incelenmek suretiyle, taraf, mahkeme ve Yargıtay denetimine uygun, konusunda uzman 3 kişilik bilirkişi heyetinden yeni bir bilirkişi raporu alınarak hasıl olacak sonuca uygun bir şekilde karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme sonucu yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
2-Bozma nedenine göre davacının sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenle davacının sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.