7. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/16847 Karar No: 2014/874 Karar Tarihi: 23.01.0214
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/16847 Esas 2014/874 Karar Sayılı İlamı
(Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi 2013/16847 E. , 2014/874 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, eksik yatırılan SSK primlerinin tamamlanmasını ve ücretlerinin arttırılmasını ve ödenmeyen yıllık izin ve tatil ücretlerinin ödenmesini talep etmesi nedeniyle iş akdinin işveren tarafından feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir. Davalı, davacının 01.05.2004 tarihinde sebepsiz olarak işi bıraktığını bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dinlenen davacı tanıklarının davacının işten ayrılması konusunda bilgisi olmayıp, davalı tanıklarının ise başka bir iş bulması nedeniyle işten ayrıldığını iddia ettikleri, davacının hizmet dökümüne göre 15/05/2004 tarihinde davalı işyerinden ayrıldıktan sonraki çalışmasının 19/01/2005 tarihinde başladığı, davacının işyerinden sonra işsiz kalmasının beklenemeyeceği, işten ayrıldıktan sonraki çalışmasının yakın süreli olmadığı, davacının sigortasız olarak başka bir yerde çalıştığına dair herhangi bir delil veya iddia bulunmadığı, yaklaşık 4 yıldan fazla kıdemi olan bir işçinin sebepsiz olarak işten ayrılmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, tüm bu hususlar birlikte düşünüldüğünde davalı işverenin ispat yükünü yerine getiremediği gerekçesiyle isteklerin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı dava dilekçesinde 1.000 TL kıdem tazminatının akdin feshi tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile tahsilini istemiş, 15.10.2012 harç tarihli ıslah dilekçesi ile ıslah edilen alacaklara ıslah tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi uygulanmasını talep etmiştir. Mahkemece davacının HMK.’nın 26.maddesine düzenlenen taleple bağlılık ilkesine aykırı olarak davacının talebini aşacak şekilde kıdem tazminatının tamamına akdin feshi tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizine hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle; Hüküm fıkrasının 1-A) numaralı bendinin tamamen çıkartılarak yerine; “A-) Davacının kıdem tazminatına ilişkin davasının kabulü ile hesaplanan 1.729,57 TL kıdem tazminatı alacağının 1.000,00 TL sinin iş akdinin feshi tarihi olan 15/05/2004 tarihinden itibaren, 729,57 TL sinin ıslah harcının yatırıldığı 15.10.2012 tarihinden itibaren işleyecek bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, kararın bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 23/01/0214 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.