4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/20271 Esas 2020/4415 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/20271
Karar No: 2020/4415
Karar Tarihi: 12.05.2020

4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/20271 Esas 2020/4415 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında Gümrük İdaresi adına yapılan temyiz incelemesi hukuka aykırı olduğu için reddedilmiştir. Sanığın suç tarihindeki eylemi 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kalsa da sonrasında yapılan değişiklikler ile ceza indirimlerinin uygulanabileceği belirtilmiştir. Bu sebeple yerel mahkemece yapılan ceza tayini ve uygulaması göz önünde bulundurularak karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. 4733 sayılı Yasa ve değiştiren kanun maddelerini açıklayıcı olarak ekliyoruz:
- 4733 sayılı Yasaya muhalefet suçu
- 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi
- 6455 sayılı Kanun
- 5607 sayılı Yasa
- 5607 sayılı Yasanın 3/18, 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri
- 6545 sayılı Yasa
- 7242 sayılı Kanun'un 61. ve 62. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. ve 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 321. maddeleri.

7. Ceza Dairesi 2016/20271 E. , 2020/4415 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... ve ... hakkında beraat, sanık ... hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçirilen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük Müdürlüğü"nün davaya katılmasına karar verilmesi hukuken geçersiz olup, hükmü temyize hak vermeyeceğinden, Gümrük Müdürlüğü adına hazine vekilinin temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan CMUK’nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Sanık ..."un temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Kanun ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 Sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"nın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın ilgili hükümleri (5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2) somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 12.05.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.