Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/575 Esas 2019/7413 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 07/11/2017 tarih ve 2016/308 E- 2017/340 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 22/11/2018 tarih ve 2018/506 E- 2018/1211 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 2015/71857 sayılı " DOA YAPI + Şekil " işaretli marka başvurusunun davacının "DOĞA" esas unsurlu seri markalarının devamı niteliğinde olduğunu, davalı kurum tarafından davacının marka başvurusunun dava dışı şirkete ait “DOA+Şekil” markası ile aynı ve ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğundan bahisle 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi gerekçe gösterilerek bazı mallar ve hizmetler yönünden kısmen reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu, markaların benzer olmadığını ileri sürerek 2016-M-5897 sayılı TPMK YİDK kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davacı başvurusunda bulunan farklı kelime ve şekil unsuru görünümünlü stilize karakterlerle oluşturulmuş işaret nedeniyle markanın bütün olarak bıraktığı izlenimin redde mesnet markadan farklı olduğu, taraf markalarının 556 sayılı KHK"nın 7/1-b anlamında aynı veya ayırt edilemeyecek kadar benzer olmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile TPMK YİDK"nin 01/06/2016 tarih 2016-M-5897 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Bu karara karşı davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, davacının başvuru konusu yaptığı "DOA YAPI+şekil" ibareli marka ile davalı tarafça mesnet alınan "DOA + Şekil" ibareli marka arasında 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesindeki koşulları sağlayacak bir benzerlik bulunmadığı gerekçesiyle, davalı TPMK vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına,25/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.