MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında ilk derece mahkemesi olan Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 03/10/2018 tarih, 2017/185 esas ve 2018/472 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 157/1 ve 62. maddesi uyarınca sonuç olarak 2 yıl 6 ay hapis ve 8.320 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, sanık müdafiinin hükme yönelik istinaf başvurusu üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesi"nin 26/12/2018 tarih, 2018/2418-2353 sayılı kararı ile ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılarak, her ne kadar aleyhe istinaf başvurusu olmaması sebebiyle sanığın ilk derece mahkemesince verilen 2 yıl 6 ay hapis ve 8.320 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/2-e ve 62. maddeleri uyarınca verilen asıl cezanın 5 yıl hapis cezası olduğu ve Bölge Adliye Mahkemesince sanığın 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına yönelik hükmün CMK’nın 286/2-b. maddesi kapsamında temyizi kâbil olduğu belirlenerek ve hukuki değerden yoksun olan 31/12/2018 tarih ve 2018/2418 E. - 2018/2353 K. sayılı ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."" ve aynı Kanunun 294. maddesinin ise; ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin somut olayda, sanığın hırsızlık kastıyla hareket etmediğine, teşebbüs ve etkin pişmanlık koşullarının oluştuğuna, suçun sübut bulmadığına yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
CMK"nın 294. maddesi gereğince temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorunda olması ve bununla sınırlı olarak inceleme yapılabileceği, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde suç vasfına ilişkin herhangi bir bozma isteminin bulunmaması karşısında, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Suç tarihinde katılanın telefon ile aranarak arayan kişilerin kendilerini banka görevlisi olarak tanıtarak, hesabıyla ilgili usulsüz işlemler yapıldığını söylemeleri, bu sorunu halletmek için kendisinden hesap bilgileri istemeleri, katılanın da bilgileri kendisini arayan kişiye vermesi daha sonra da katılanın hesabından sanığın hesabına 11.262 TL paranın aktarılması, başvuru üzerine hesaba ödeme yasağı konulması, sanığın parayı çekmeye çalıştığı sırada görevliler tarafından yakalanması şeklinde gerçekleşen olayda, müştekinin hesabından rızası dışında EFT yoluyla havale yapıldığı, durumun anlaşılması üzerine hesaplara bloke konulduğu ve sanığın parayı çekemediği ancak havale ile sanığın fiili hakimiyet alanına geçtiği ve suçun tamamlandığı, bu andan sonra sanığın parayı bankadan çekmemesinin suçun tamamlanmış olmasına etki etmeyeceği anlaşılmakla, sanığın eylemi tamamlandığı halde teşebbüs nedeniyle cezasından indirim yapılamayacağı, sanığın suça konu parayı çekememesi sebebiyle etkin pişmanlık koşullarının da oluşmadığı, suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olduğu ve sanık hakkında kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle, 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesinin kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA, 09/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.