MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 18/12/2017 tarih ve 2016/356 E- 2017/487 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince verilen 29/11/2018 tarih ve 2018/554 E- 2018/1235 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 2015/46721 başvuru numaralı “KAPRA+Şekil” işaretli marka başvurusunda bulunduğunu, davalı şirket tarafından “CAPRA” ibareli markasına dayanılarak yapılan itiraz neticesinde 29 ve 30. sınıftaki malların başvurudan çıkarıldığını, bu karara yapılan itirazın TMPK YİDK tarafından hukuka aykırı olarak reddedildiğini, markalar arasında iltibas tehlikesi bulunmadığını ileri sürerek 2016-M-5297 sayılı YİDK kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, markaların ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu, dava konusu markanın esaslı unsurunun "kapra" ibaresi olduğunu, işitsel olarak neredeyse birebir aynı olduğunu, mal/hizmetlerin de bire bir aynı olduğunu, davalının "capra" markasının tanınmış marka olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davacının şekil baskın unsurlu başvuru markası ile davalının "capra" ibareli tescilli markası arasında görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama düzeydeki tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, başvuru ibaresinde "kapra" şeklinde okunduğu ileri sürülse de, keçi olarak sembolize edilen şeklin ön ve arka ayaklarının ters (v) şeklinde gösterilen işaretin (a) harfi içinde yer alan (-) işaretini taşımadığı, ortalama düzeydeki tüketici kesiminin bu işareti keçinin ayakları olarak algılayabileceğinden ve görsel sembolize keçi şeklinin de baskın olduğu görüldüğünde mesnet davalı markasından büyük oranda uzaklaştığı, markaya bir ayırt edicilik kattığı, ortalama tüketicilerin davacı markasının davalının "Capra" ibareli markasından farklı bir marka olduğunu algılayabileceği, 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesindeki koşulların başvurunun reddedilen kısımları yönünden oluşmadığı gerekçesi ile davanın kabulü ile 2016-M-5297 sayılı YİDK kararının iptaline karar verilmiştir.
Bu karara karşı davalılar vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davalı şirket ve davalı TPMK vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 25/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.