4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/19648 Esas 2020/4412 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/19648
Karar No: 2020/4412
Karar Tarihi: 12.05.2020

4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/19648 Esas 2020/4412 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kalan sanığın cezasının, sonrasında yürürlüğe giren kanunlarla değiştirilen ilgili maddeler gözetilerek belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesine eklenen düzenlemelerin sanık lehine hükümler içerdiği belirtilmiş ve bu düzenlemelerin uygulanarak cezanın belirlenmesi gerektiği söylenmiştir. Ayrıca, 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası da göz önünde bulundurularak, yerel mahkemenin cezanın belirlenmesi konusunda görevli olduğu vurgulanmıştır. Bu doğrultuda, kararın temyiz istemi yönünden bozulmasına karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 4733 sayılı Yasa'nın 8/4. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- CMUK'un 317. maddesi
- 5607 sayılı Yasa'nın 3/18. maddesi ve yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2
- 6545 sayılı Yasa
- 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi ve 62. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
-

7. Ceza Dairesi 2016/19648 E. , 2020/4412 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçirilen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük Müdürlüğü"nün davaya katılmasına karar verilmesi hukuken geçersiz olup, hükmü temyize hak vermeyeceğinden, Gümrük Müdürlüğü adına hazine vekilinin temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan CMUK’nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Sanığın temyiz istemine göre yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Kanun ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın ilgili hükümleri (5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2) somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 12.05.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.