Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/6252 Esas 2016/1488 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanığın TCK"nın 155/2, 52/2, 52/4, 58/6-7-8, 53/1 maddelerine göre 5 yıl hapis 20.000 TL adli para cezası, hak yoksunluğu, taksitlendirme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Katılan ..."un tanık olarak dinlenen üretici..."den satın aldığı üzümleri sanığın şöför olarak kullandığı araca yükleyerek katılan ..."a götürülmek üzere Çanakkale"ye gönderdiği, ancak malların yerine ulaşmaması üzerine başlatılan soruşturmada, sanığın hakkında takipsizlik kararı verilen..."e ait kamyonu satın alacağından bahisle bakmak için aldığı ve geri getirmediği, bu konuda ayrı bir soruşturmanın sürdüğü, aracın suç tarihinden bir süre sonra terkedilmiş olarak bulunduğu, sanığın tevil yollu ikrarı ile üzümleri önce kamyona yüklediği, sonra söylenen adrese götürdüğünü söylediği, ancak teslimatın yapılmadığı anlaşıldığından hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Suçun işleniş biçimi, meydana gelen zarar, kastın yoğunluk düzeyi nazara alındığında; cezanın teşdiden tayini sonucunda hükmedilen cezanın dosya kapsamına ve hak ve nesafet kurallarına uygun olmadığı anlaşıldığından, teşdidin derecesinin buna göre yeniden takdirinde zorunluluk bulunması,
2-TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/02/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.