Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/5178 Esas 2019/8565 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5178
Karar No: 2019/8565
Karar Tarihi: 09.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/5178 Esas 2019/8565 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçu nedeniyle sanığı mahkum etti. Ancak, sanık ve hakkında açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen diğer sanığın, suç tarihinde gece vakti caminin çatısındaki bakır sac levhaları çalmaya çalışırken yakalandıkları, fakat olay yeri inceleme raporu olmadığı için caminin durumunun belirlenemediği belirtilerek, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verildiği vurgulandı. Ayrıca, sanığın adli sicil kaydında yer alan mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alındığı ancak uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlendiği göz önüne alındığında değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması istendi. Kanun maddeleri olarak, hırsızlık suçunun TCK'nın 141/1 maddesi veya 142/1-a maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, adli sicil kaydı hükümlerinin ise TCK'nın 58. maddesi ve 6763 sayılı Yasa'nın 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi kapsamında uygulanması gerektiği belirtildi.

2. Ceza Dairesi 2018/5178 E. , 2019/8565 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık ve hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verilen temyiz dışı sanık ..."nın suç tarihinde gece vakti sayılan saat 00.45 sıralarında suça konu caminin çatısındaki bakır sac levhaları çalmak istemeleri, sanık ..."in kaçması, temyiz dışı sanık ..."nın ise caminin çatısında yakalanması şeklinde gerçekleşen olayda, her iki sanığın da aşamalarda, birlikte hurda toplamak için gezerken yanmış ve kullanılmaz halde olan camiye gittiklerini ve yakalandıklarını beyan etmeleri; ancak dosya içeriğinde caminin durumuna ilişkin ayrıntılı olay yeri inceleme raporunun düzenlenmemiş olduğunun anlaşılması karşısında; mümkünse mahallinde keşif yapılarak, keşif yapmak mümkün değilse, müşteki ve tutanak tanıklarının ayrıntılı beyanları alınarak suça konu caminin bina vasfının olup olmadığı da kesin olarak belirlenerek, bahse konu yerin tamamen yanmış, atıl ve kullanılamaz bir yer olduğunun ve bina niteliği bulunmadığının tespiti halinde sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 141/1 maddesi; bahse konu yerin bina niteliği bulunan ve faal bir cami olduğunun tespiti halinde ise eylemin aynı Kanun"un 142/1-a maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Sanık hakkında, adli sicil kaydında yer alan Ankara Batı 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2009/257 Esas - 2009/475 Karar sayılı, 17/06/2009 karar tarihli ilamına konu basit hırsızlık suçundan aldığı mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alınarak, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uygulanmış ise de; 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa"nın 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alındığında tekerrüre esas alınan ilam ile ilgili yapılacak uyarlama yargılaması neticesine göre değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 09/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.