Mahkemesi : Trabzon 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 24/05/2013
Numarası : 2011/1122-2013/617

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 13.09.2006-02.04.2008 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdine işveren tarafından haksız ve bildirimsiz olarak son verildiğini, 2008 yılında işyerinde çalışan tüm işçilerin ücretlerine zam yapıldığı halde davacının ücretine zam yapılmadığı gibi her yıl ödenen prim alacağının 2008 yılında ödenmediğini, davalının müvekkiline ihtiyacı kalmadığından ücretine zam yapmadığını, mesnetsiz suçlamalarla ilgili savunmalar isteyerek işyerinden ayrılması için dilekçe imzalatmaya çalıştığını iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı savunmasında bulunduklarını, davacının davalı işyerinde 1 yıl 6 ay süre ile çalıştığını, davacının çalıştığı süre içerisinde işverence tevdi edilen görevleri gereği gibi yerine getirmediği gibi 02.04.2008 tarihinde 4857 sayılı Yasanın 25/2-a maddesine aykırı tutum ve davranışlarda bulunduğundan iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini, prim ödemesinin yıl sonu başarısına göre verildiğini, 2007 yılı için 2008 yılında prim ödemesi yapıldığını, 2008 yılında başarı sağlanamadığından 2009 yılında prim ödemesi yapılmadığını bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı işverenin Trabzon Şubesindeki tüm personele 2008 yılı itibariyle 30 günlük ücretin %50"si oranında ödül verilmesini kararlaştırdığı ve 21.03.2008 tarihli banka dekontu ile davacıya 575,00 TL prim ödemesi yapıldığı, bir önceki yılın ödül priminin bir sonraki yıl çalışanlara ödendiği, davacıya Mart ayı ikramiyesi olarak 134,17 TL, Nisan ayı ikramiyesi olarak ise 46,41 TL ödendiği tespit edilmekle davacının 394,42 TL prim alacağı bulunduğu kabul edilmiş ve davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının prim alacağına hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davalı işyerinde bir önceki yılın ödül priminin bir sonraki yıl çalışanlara ödendiği açıktır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, 2007 yılı için belirlenerek 2008 yılında ödenen prim miktarı 2008 yılı içinde esas alınarak 2008 yılı Mart ve Nisan aylarında ikramiye adı altında yapılan ödemeler mahsup edilmek suretiyle 2008 yılı içinde prim hesabı yapılmıştır. Ancak davalı işveren, 2008 yılı için hedeflenen miktarların tutturulamaması nedeniyle hiçbir çalışana prim ödemesi yapılmadığını savunmaktadır. Gerçekten davacıya yapılan prim ödemesinin dayanağı Şirket Yönetim Kurulu kararıdır. Davalı yanca dosyaya sunulan 17/03/2008 tarihli şirket yazısında "Şirketimiz ödül yönetmeliği gereği, 2007 yılında Trabzon Şubemizdeki klinker üretim hedefi gerçekleşmiş olup, diğer hedefler gerçekleşmediğinden, Şirketimiz Yönetim Kurulunca Trabzon Şubemizde çalışan tüm personele 30 günlük ücretlerinin %50"si oranında ödül verilmesi kararlaştırılmıştır." denilerek prim ödemesi ile ilgili alınan Yönetim Kurulu kararından bahsedilmiştir. Öyle olunca, şirketin 2008 yılında çalışanlarına prim ödemesi yapıp yamadığı, şayet yaptıysa hangi oranlarda prim ödemesi yaptığı tespit edilerek davacının çalıştığı süreyle orantılı olmak üzere kıstelyevm esasına göre prim alacağı hakkında bir karar verilmelidir. Davacının 2008 yılının tamamında çalışmadığı anlaşılmakta olup davacının hak ettiği prim alacağının çalıştığı süreye orantılanarak belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde hazırlanan bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 22/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.