Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8115 Esas 2020/7170 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, 02:25 sıralarında, çift yönlü, çift şeritli, yol platform genişliği 9 metre ve azami hız sınırı 99 km olan aydınlatması bulunmayan asfalt yolda, meskun mahal dışında, sanığın sevk ve idaresindeki kamyoneti ile Amasya istikametinden Çorum istikametine seyir halinde iken olay mahalline geldiğinde şerit ihlali yaparak karşı şeride 1.5 metre kadar geçmek suretiyle kendi şeridinde seyretmekte olan ...‘nin sevk ve idaresindeki otomobilin sol ön yan kısmına kendi aracının sol ön yan kısımlarıyla çarpması ile sanığın asli kusurlu olarak ... ve aracında yolcu olarak bulunan ..."nin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, katılan ..."nin ise basit tıbbi müdahale ile giderlemez, vücudunda kemik kırığının hayati fonksiyonlarını orta 3. derece etkileyecek şekilde yaralanmalarına neden olduğu olayda;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik inceleme ile karar verildiğine, sanığın lehine olan kanun hükümleri uygulanmadığına dair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 5. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 300 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,” ibresinin eklenmesi ile hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA;16.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.