Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/5132 Esas 2019/8557 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5132
Karar No: 2019/8557
Karar Tarihi: 09.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/5132 Esas 2019/8557 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir hırsızlık olayıyla ilgili olarak, daha önce hırsızlık suçundan mahkum olan bir şahıs yeniden suç işlediği için asliye ceza mahkemesi tarafından hüküm giymiştir. Ancak mahkemenin ceza infaz rejimi hakkında gereken önlemleri almadığı tespit edilmiştir. Ayrıca, iddianamede belirtilen bir kanun maddesi yerine farklı bir kanun maddesinin uygulanması nedeniyle savunma hakkının ihlal edildiği, sadece yarı oranda indirim yapılırken etkin pişmanlık hükümlerinin tam bir şekilde dikkate alınmadığı ve seçenek yaptırımların üzerinde bir karar verilmediği ortaya çıkmıştır. İlgili kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/6-7, 53, 141/1, 142/1-b, 50; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/1.

2. Ceza Dairesi 2018/5132 E. , 2019/8557 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Adli sicil kaydına göre, Bakırköy 28. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2012 tarihli 2012/920-1050 E.-K. sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan tekerrüre esas teşkil eden mahkumiyeti bulunan sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 58/6-7. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık hakkında düzenlenen iddianamede, 5237 sayılı TCK’nın 141/1 maddesinin uygulanmasının istenilmiş olması karşısında, ek savunma hakkı verilmeden sanık hakkında aynı Kanun’un 142/1-b maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık hakkında etkin pişmanlık hükümleri nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesi uyarınca indirim yapılırken, etkin pişmanlığın soruşturma aşamasında gerçekleşmesi nedeniyle indirim oranının 1/2 oranından daha fazla olması gerektiğinin gözetilmeyerek, 1/2 oranında indirim yapılması,
3- Sanığın 18/07/2014 tarihli duruşmada hakkında lehe hükümlerin uygulanmasını istemesi karşısında, sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmedilen kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesi gereğince seçenek yaptırımlara çevrilmesi gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 09/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.