17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/12231 Karar No: 2020/2550 Karar Tarihi: 19.02.2020
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12231 Esas 2020/2550 Karar Sayılı İlamı
17. Ceza Dairesi 2019/12231 E. , 2020/2550 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanıkların mağdurlar ..., ... ve ...’e yönelik toplam değerleri sırası ile 73.40, 129.50, 532.00 TL olan suça konu malzemeleri çaldıklarının anlaşılması karşısında; hırsızlık suçlarından alt sınırdan fazla oranda uzaklaşılarak ceza vermeyi gerektiren bir özellik olmadığı, hak ve nesafet kuralları ile TCK"nun 3/1. maddesinde yer alan orantılılık ilkesi gözetilmeden yetersiz gerekçe ile alt sınırdan ayrılarak ceza verilmesi suretiyle 5237 sayılı TCK" nun 61. maddesine aykırı davranılması, 2-Sanıkların mağdur ...’a yönelik gerçekleştirdikleri hırsızlık eylemlerinden dolayı; suça konu malzemelerin toplam değerinin 73,40 TL olması karşısında; sanıklar hakkında suçun işleniş şekli ve özellikleri itibarıyla ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan eşyaların değerinin az olması nedeniyle TCK" nun 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, 3-Anayasa Mahkemesinin, 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ... ve sanıklar müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 19/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.