Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/3636 Esas 2020/4942 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3636
Karar No: 2020/4942
Karar Tarihi: 13.10.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/3636 Esas 2020/4942 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Silahlı terör örgütüne üye olmaktan suçlu bulunan sanığın temyiz talebi reddedilmiştir. Mahkeme, yargılama sürecinin usule uygun yapıldığını, delillerin hukuka uygun bir şekilde elde edildiğini ve vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığını belirtmiştir. Sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği sonucuna varılmıştır. Kararın kanuni bağlamda şahsileştirilerek uygulandığı ifade edilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 314/2, 62, 53, 58/9, 63. maddeleri ile 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 5/1. maddesi uyarınca mahkumiyet hükmü verildiği belirtilmiştir.

16. Ceza Dairesi 2020/3636 E. , 2020/4942 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.